- 144 -

-- 't Wordt stilaan tijd. Binnenkort zal hij het nog zien vooraleer ge 't hem hébt gezegd. Ik zal hem een recommandé sturen, zei hij terwijl hij zijn schrijfmachine ging halen.

-- Een recommandé?

-- Ja: een aangetekende brief. Dan kan hij 't niet meer loochenen, zeggen dat hij niet wist dat ge zwanger waart.

-- Waarvoor is dat nodig?

-- Kijk. Een werkgever heeft er alle belang bij om een zwangere werkneemster te ontslaan. De wet beschermt een vrouw echter tegen ontslag zolang ze zwanger is. Een recommandé geeft u het bewijs dat uw radioloogske op de hoogte was van uw zwangerschap.

-- Nee! Nee! Dat wil ik niet! Geen recommandé! Hij gaat mij dat kwalijk nemen. 't Is dan precies alsof ik hem niet vertrouw.

-- Maar dan hebt ge geen bewijs dat hij van uw zwangerschap op de hoogte was, hé.

-- Dat geeft niet. Ik zal het hem zo wel zeggen. Hij zal mij niet ontslaan.

-- Ge moet het maar weten, hé. Die franskiljon vertrouw ik voor geen sikkepit. Hij verdient zijn geld door ons, Vlamingen, maar hij minacht ons. 'k Heb u verwittigd. Ik doe het voor u. Mij kan het niet schelen. Ik vraag niet liever dan dat ge ophoudt met werken. Ge krijgt van mij toch alles wat ge wilt, legde hij haar uit en beëindigde hiermee zijn uiteenzetting.

Zoals we reeds weten, werd henry eind mei 1967 voor enkele weken gepromoveerd tot voltijds wiskundeleraar wegens de afwezigheid van een collega. Opgetogen kwam hij die dag thuis, maar zijn blijmoedigheid verdween direct toen hij zijn echtgenote schreiend aan tafel zag zitten.

-- Wat scheelt er? vroeg hij, terwijl hij zijn vest op de zetel wierp en bezorgd naast haar kwam zitten.

-- Ik ben ontslagen.

-- Heeft hij u toch ontslagen? 'k Heb u verwittigd, hé. Hoe is dat gebeurd?

-- Eergisteren had ik hem gezegd dat ik zwanger was. Toutes mes félicitations, had hij geantwoord, snikte ze. Deze morgen kwam ik op 't werk en hij riep me bij zich. Signe ça, zei hij kortaf. 't Was mijn ontslagbrief. Daarna nam hij 't papier direct van onder mijn neus weg.

-- En hebt ge dat ondertekend? Toch niet op datum, zeker?!

-- Ja, ik heb dat gedaan.

Normaal was henry altijd vredig en kalm. Maar de situatie waarin zijn echtgenote nu zat, voelde hij aan als een grove onrechtvaardigheid. Welk nadeel kon de rijkste dokter van Gent, eigenaar van een ferme villa en drie van de duurste auto's, hebben als één van zijn ondergeschikten enkele weken afwezig was wegens zwangerschap?! Er waren immers voldoende tijdelijke vervangsters te vinden. Uitwendig was aan henry niets te zien, maar een mengeling van twee overgeërfde karakters borrelde vanuit zijn diepste 'ik' naar boven: dat van zijn vurige bonmama Blondine en dat van zijn doortastende en scherpzinnige vader Edmond. Iedereen die henry kende, vreesde voor