- 228 -

gekleurde, bobbelige ruitjes moeilijk te zien, laat staan, te volgen. De kolonel bestelde de ene whisky-cola na de andere en de twee zeemachters deden voor hem niet onder. Ondertussen luisterde henry met veel ontzag naar de lotgevallen van de twee hogere officieren en ware het niet dat het hels lawaai van enkele camions zijn aandacht had getrokken, de oefening was nog urenlang blijven doorgaan.

-- Commandant, wat denkt u, mag ik de oefening doen stoppen?

-- Tevreden van mijn ontplooiing? vroeg Robyns aan de kolonel.

-- Ja, ja, met de marine heb ik nooit last. Ge moogt de oefening beëindigen, waren de woorden waarop henry had gewacht om in actie te schieten.

-- Steward, bel naar de officier van wacht. Hebt g' hem aan de lijn? Geef maar... Met henry hier. De provinciecommandant is zeer tevreden. Geef het signaal 'einde oefening'. Ge hebt dat goed gedaan. Pipe nu maar!

-- Dank u, luitenant. Ik verwittig nu de postcommandant.

* * * * * * *