- 238 -

 

 

Een klein minuutje, alsjeblieft. Je zin 'de gedachte is bij mij enzovoort' klinkt zo afstandelijk, zo koel, zo zonder enige passie voor de schilderkunst.

 En nochtans zat ik op dat moment vol passie. Want ik kwam weeral eens van mijn minnares-van-de-maand, ene die in vuur en vlam stond en blijkbaar in haar fantasiewereld een marinier best zag zitten... of moet ik, om je even te doen lachen, zeggen: zag staan? Haha. Dus...

 

Maar je hebt toch gezegd dat je van Brussel kwam?

Awel, ja, eerst Brussel en in 't afkomen voor een paar uur bij haar binnengewipt, hé. Jaja, 'k moest mijn activiteiten goed combineren... Waar was ik nu weeral gebleven?

 

Bij die passie.

Juist.. 'k Zat vol passie, vol gevoelens en mijn hoofd zat vol ideeën. Die moesten eruit. Het weer beïnvloedde nooit mijn houding, maar 't was wel een zonnige juni, vele vrouwtjes fladderden rond en in die maand was ik op vele feesten. Goed eten. Dansen aan de lopende band. Op mijn werk had ik het minder druk. Ik zag dus op dat moment mijn kans schoon om te beginnen schilderen. Ik had er echt goesting naar. 't Was zelfs meer: een drang dwong mij om...

 

...om die ideeën en gevoelens te uiten?

Ja, zo is het. Vroeger had ik die als puber geuit in gedichtjes. Later wilde ik als leraar een boek schrijven om mijn opgekropte woede tegen de onrechtvaardigheid in het onderwijs tot explosie te brengen. Doch, dat schrijven duurde me te lang en na vier hoofdstukken was mijn woede al bedaard. In een schilderij kan ik echter op tamelijk korte tijd een gevoel of een gedachte uitdrukken.

 

Maar, had jij ook geen voorliefde voor muziek?

Ik bestudeerde in die tijd enkele werken van Wagner op langspeelplaat nog grondiger: Der fliegende Holländer, Rienzi, Tannhäuser, Lohengrin en later Rheingold. Ik maakte me zelfs in 1973 levenslang lid van de Gentse stadsbibliotheek, waar ik alle geliefde lp's en boeken kon lenen. Maar zelf heb ik geen aanleg voor muziek. Dat was meer iets voor mijn pa. Die kon vlot verschillende instrumenten bespelen.

 

Je pa was gekend. Hoe ging het anders nog met hem na die fameuze familietwist?

Tja... Ook mijn grootvader was gekend. Tussen die twee is het nooit meer goed gekomen. Mijn vader keerde zich af van het socialisme. Het syndicaat was er vroeger om de mensen uit de miserie te helpen, maar verwerd nu tot een 'postjesjagerij'. Om zich te handhaven beloofde het de werklui veel geld en weinig werken. Dat moest vroeg of laat op een economisch drama uitdraaien. Maar mijn pé... Ge weet toch, dat mijn grootvader ook mijn peter was, hé? Wel, hij zag niet in dat het socialisme aan het ontaarden was.