- 304 -

En nu over die refit.

Ja, een schip moet regelmatig opgekalefaterd worden. We voeren daarvoor naar de haven van Antwerpen om te dokken in Mercantile. Tijdens die refit kon ik dagelijks naar huis rijden. Hierbij bracht ik elke namiddag enkele mannen met mijn auto van mijn schip naar 't Sint-Pietersstation in Gent via de E3...

Je bedoelt de E17.

Nee. Jaja. Ik spreek van 1976. De E17 noemde toen nog de E3. Tot in 1986 noemde die nog de E3. 'k Zal je meer vertellen. België hield toen - en dat besefte ik pas veel later - de Vlamingen zoveel mogelijk gescheiden, een bijkomend middel voor de Walen om ze te onderdrukken. Gelukkig voor mij beseften de franskiljons en de Walen, dat ze de verbinding Gent-Antwerpen niet eeuwig konden blijven boycotten. Weet je dat de E3 - de huidige E17 dus - pas werd aangelegd in 1966 en was voltooid in 1974, dus amper vier jaar vóór die refit van mijn schip. Ik had dus geluk, hé. Voordien moesten Gentenaars die in Antwerpen een beroep uitoefenden, bij het morgenkrieken via de oude Antwerpsesteenweg naar hun werk rijden. Die steenweg werd daardoor een echte dodenweg, weet je.

Dat is erg, Wie weet hoeveel Vlamingen op die weg zijn verongelukt.

Ook qua kwaliteit werden de Vlaamse snelwegen benadeeld: terwijl die in Wallonië bestonden uit mooi gladde macadam, waren ze in Vlaanderen gemaakt met betonblokken. 't Was erg onaangenaam om daarop te rijden door al die boem-boem inlassingen. Zoals ik dus zei, bracht ik toen elke namiddag enkele bemanningsleden via de autosnelweg naar het Sint-Pietersstation, vooraleer ikzelf naar huis reed. De meesten woonden in Oostende en alzo waren ze vlugger thuis. Dat deed ik gratis. Ja, zo ben ik, hé. Ik moest tóch naar Gent rijden. We waren toch vrienden voor iets?

Dat heb je met kameraden onder elkaar.

Ja, je zegt het: kameraden onder elkaar. Je moet daarvoor geen communist zijn, hé! Die spreken elkaar aan met 'kameraad', maar dat is pure schijnheiligheid. Politieke onzin. Een minuut nadien kunnen die elkaar zomaar vermoorden. Bij ons, zeemachters, is die kameraadschap echt gemeend. We zouden voor elkaar door 't vuur gaan. Militairen helpen elkaar, zelfs in de gevaarlijkste omstandigheden. En bij de zeemacht komt daar nog een dikke scheut bij!

Een scheut 'speciaal zeewater' bedoel je zeker; een scheut whisky?

Haha. J' hebt het begrepen. 't Leven kan zo plezant zijn. Maar let op: plezier maak je zelf! Je sprak daarnet over sensatie, spanning en leute. Awel, 'k zal je ne goeie vertellen, zie. Misschien wel de beste van tijdens die refit. In de Antwerpse havendokken slenterden op de kade altijd van die ongure gasten. Maar als wij er aan kwamen, gingen ze toch een eindje uit de weg.