- 324 -

-- Maar dat is toch niet 't belangrijkste in 't leven!

-- Ge moogt zeggen wat ge wilt, Monique is veel beter. Gij zijt ne gelukzak, jonk.

-- Vindt ge Monique dan zoveel beter? Ikzelf vind uw Manuella beter. Daar zit pit in, man! Maar Monique... Monique met haar moeder!

-- Maar ge leeft toch niet met haar moeder, wierp Patrick tegen.

-- Ik wil maar zeggen: als ge Monique hebt, hebt ge haar moeder. Monique is om zo te zeggen haar moeder! Die is een en al venijn!

-- Ik zeg u: Monique is beter dan Manuella. Geef mij maar Monique, flapte Patrick eruit.

-- Awel, als gij er zo over denkt, laat ons dan van vrouw verwisselen, hé. Gij moogt Monique hebben en ik neem Manuella, stelde henry voor.

-- Da ga moeilijk gaan.

-- Waarom? Als onze vrouwen hiermee akkoord gaan, waarom niet? 'k Zal u meer zeggen: in dat geval krijgt ge mijn huis er zelfs bij, gratis! Sven blijft bij Monique en uw twee zoontjes bij Manuella. Hiermee blijven de kinders allemaal bij hun eigen moeder en blijven ze ook op school in hun klasjes zitten. Bovendien blijven ze hun eigen vader regelmatig zien. En ik kan ze alle drie in hun studies helpen, ook als gij aan 't varen zijt. We zijn toch familie voor iets, hé. Is dát geen goed voorstel! Iedereen gelukkig. Gij gelukkig. Kinders ook gelukkig. Maar ik herhaal het: dat is maar mogelijk als de twee moeders hiermee akkoord gaan natuurlijk, hé.

-- 'k Weet het niet... 't Lijkt te simpel om waar te zijn.

-- Bah, neen. Dat is dé oplossing, hé. Maar, ik herhaal het, op voorwaarde dat onze vrouwen hiermee akkoord gaan.

Na dit nachtelijk gesprek gingen de twee marinebroers slapen: de radiotelegrafist-codeur in zijn bed bij Manuella op de tweede verdieping en de luitenant in de logeerkamer op de derde verdieping.

Manuella was in de bovenste hemel toen henry haar 's anderendaags van zijn voorstel op de hoogte bracht. Maar Patrick haakte af nadat hij de fout had begaan door henry's voorstel bij vader Edmond aanhangig te maken, en daar viel het niet in goede aarde!

WINTEX 77

De gefingeerde oorlog kondigde zich aan met allerlei voortekenen van een effectieve oorlog. Meteen vertrokken de nodige bevelen vanuit de generale staf naar alle legereenheden. De stafofficieren van ZS, de admiraliteit, gaven de orders door naar de groeperingen en lieten hun eigen medewerkers ogenblikkelijk in 'Dailly' een grote zaal ontruimen. Daar werden in spoedtempo grote borden, panelen en tabellen aan de muren gehangen. In het midden van de zaal werden onder de vele tl-lampen een hoop tafels bij elkaar geschoven tot één geheel en voor elke Tak werden doelmatige zitplaatsen bepaald. Toen de oorlog begin maart uiteindelijk ontbrandde, opereerden aldus vaandrig-ter-zee henry van de Tak ZS1 met enkele onderofficieren aan het hoofdeinde. Hij was niet eens verbaasd toen hij merkte dat zijn collega's, die voor ZS2 en ZS3 en ZS4 opereerden, allemaal hoger in graad waren. Zulke situaties was hij allang gewoon.