- 400 -

Daar was...

in het jaar 1984 de pijlsnelle opkomst van playbackshows. In de zomer van dat jaar genoot Sven juist met zijn moeder en haar ouders aan de kust van enkele zonnige vakantiedagen, toen hij op zondag 29 juli van een radio-omroepster de kans kreeg om op een lied van Claude François te playbacken op haar podium, dat op de dijk van Blankenberge was geïnstalleerd. En Claude François, de bekende Franse topzanger die voor het eerst in de showwereld met danseressen op trad, was nu net het idool van moeder Monique... De nochtans meestal goedgeluimde Sven kende juist in die maanden regelmatig van die neerslachtige buien en rekende dan telkens op de steun van zijn vader. "Papa, ge moet ook eens komen kijken," juichte hij, "ik had daar op dat podium zeer veel succes! Al die mensen hebben voor mij geapplaudisseerd! En ik mag nóg eens optreden!" Natuurlijk kwam henry kijken en hij was zelfs opgetogen over de vreugde die Sven aan zijn optreden beleefde. Maar ook merkte henry het gevaar op van dit nieuw fenomeen: jongeren zagen weliswaar de kans schoon om zonder enige opleiding of zangtalent de aandacht te kunnen trekken van een breed publiek, maar daarvan gingen voorzeker allerlei inrichters misbruik maken om veel geld te verdienen. En dit terwijl de playbackers volledig gratis moesten optreden en enkel met het applaus of een prijsbekertje of een onbenullig prijsje genoegen moesten nemen. De toekomst stelde henry in het gelijk: die rage was al na zowat tien jaar uitgewoed en daardoor rampzalig voor Sven en misschien ook nog voor enkele andere playbackers, bij wie de broze roem naar het hoofd was gestegen. Maar ondertussen was henry toch blij dat zijn zoon zich gelukkig voelde als toekomstige florist en als de 'Gentse Clo-Clo', zoals Sven al heel vlug werd genoemd. Misschien kon zijn bekendheid als playbacker nog voordelig zijn ook, wanneer hij later een bloemenwinkel opende, dacht henry. "Pa, ge gaat mij toch helpen, hé?" Alzo werd henry meegezogen. Opnieuw kostte het henry veel geld, want Sven wilde voor elk liedje van Claude François een ander glitterkostuum! En opnieuw kostte het henry ook veel tijd, want Sven deed voor elk optreden op hem beroep om het zwaar valies met alle glitterkostuums te dragen. Tussen het toegestroomde plebs grijnslachten sommigen dan wel eens, omdat ze achter Sven op weg naar de kleedkamer in de valiezendrager 'dé commandant' herkenden...

/\ Sven tijdens zijn playbackshows met zijn meisjes /\