|
- 436 - |
|||||
|
Jij eenzaam? Je bent toch harder dan dat? Alleen zijn, kan me niet schelen. Dat zit ergens in mijn genen. En in een groep leven, is voor mij even goed, want dat is me als kind aangeleerd. Maar zo zonder redenen mijn vrienden beginnen afpakken, dát valt me zwaar.
En is het je vriend gelukt om daar docent te worden? Natuurlijk. Zo'n goede officier! Hij verdiende het om zijn droom verwezenlijkt te zien. Maar daarmee was er terug een goede vriend uit mijn kring weggerukt. En in feite was Waalmans er terug in geslaagd om een Vlaamse officier in functie te verlagen. Het was me ondertussen opgevallen dat hij de Franstalige officieren met rust liet en ik begon mijn voelhoorns uit te steken. En al vlug kreeg ik te horen dat Waalmans een FDF-er was. Een man van de Federatie Der Franstaligen. Officieel: de Fédéralistes Démocrates Francophones. Een Franstalige politieke partij, die enkel de belangen van de Franstalige Belgen behartigde en dus in werkelijkheid alle middelen gebruikte om de Vlamingen te benadelen en te onderdrukken. Dus hoegenaamd niet zo democratisch als ze zichzelf noemen, hé. Een partij die er dus voor zorgde dat de Vlaamse goesting steeg om zich van Wallonië af te scheuren.
Het is misschien daardoor dat er in die tijd ook een typische Vlaamse partij is ontstaan. Natuurlijk. Oordeel zelf: de FDF werd opgericht op 11 mei 1964 en het Vlaams Blok ontstond in 1978. Vlamingen reageren toch te traag en te mild, hé. Doch laat me liever verder vertellen over Waalmans. Want samen met hem was er ook een nieuwe generaal gearriveerd. En ik vernam dat ook die een FDF-er was, die hem zelfs 'carte blanche' gaf... En op een dag wilde die in het gezelschap van Waalmans speciaal mijn 'schip' eens komen bekijken...
Oeioei. Dat zag er voor jou niet goed uit. Hoe is dat afgelopen? Stroef.
Nadat ik volgens de militaire geplogenheden mijn
'schip' aan de generaal had voorgesteld, was die eigenlijk maar in één ding
geïnteresseerd: mijn zetel. Bits zei hij, maar dan wel in het Frans:
"Waarom zo'n zetel?" - "Die heb ik
nodig omdat ik een hartinfarct heb gehad, generaal." Hij snauwde:
"Dat weet ik." Stel je voor: die FDF-generaal was jaloers omdat
mijn zetel comfortabeler was dan de zijne! Maar geen
nood: korte tijd nadien werd die generaal al vervangen door admiraal De Wilde
en dat was een briljante kerel. Wij waren goed bevriend met elkaar.
De admiraal voerde het bevel over verscheidene
kolonels, onder wie sommige zijn hielen likten in de hoop hiermee zelf
generaal te kunnen worden. Ze gedroegen zich onderdanig en vriendelijk in
zijn nabijheid, maar dreven achter zijn rug soms hun eigen goesting
door. Om in het schilderij de waarde van de admiraal nog meer te benadrukken, liet henryEC er een kapitale fout tegen de perspectiefregels insluipen. |
|||||
|
|
|||||
