- 474 -

DEEL 4

henry  EN  ZIJN  SPECIALE  DAGEN

Regelmatig waren er van die speciale dagen waarop de Zeemacht speciale feesten inrichtte of speciale mensen ontving. De zeemachters konden niet anders dan altijd 'speciaal' doen. Dat was bij hen precies aangeboren. En altijd moest henry als IRP natuurlijk zijn steentje bijdragen. Zijn steentje? Neen, dat werd meestal een groot rotsblok! Zo bijvoorbeeld had de COM op 17 januari 1990 in de Marinebasis van Zeebrugge de officieren van het derde echelon met deze van het tweede echelon samen ten dis uitgenodigd. Alzo zaten zo'n veertig marineofficieren in vol ornaat die middag na enkele uurtjes werk met een meer dan gezonde appetijt reikhalzend te koekeloeren naar de eerste stewards die het eten moesten opdienen. Aan een grote U-vormige eettafel verwachtte KTZ Jacobs van zijn IRP dat deze op dat moment de menu ging voorlezen, hoewel dat normaal de taak was van de jongste officier. Dus stond henry op dat moment recht, tikte enkele keren met zijn mes tegen zijn glas en sprak kordaat: "Er wordt me gevraagd, Commandant en Heren Officieren, u de menu voor te lezen. Nochtans ben ik niet de jongste, maar 't is omdat ik de schoonste ben..." Hierop kregen de marineofficieren zo'n danige buikpijn van het lachen dat henry met deze woorden hun appetijt al meteen grotendeels had gestild. Kort voordien was er nog op vrijdag 8 december 1989 het jaarlijks 'Quarter Deck Bal' geweest, een grandioos jaarlijks feest in de Officiersmess te Oostende met tweehonderd aanwezigen, allemaal actieve marineofficieren met hun partners. COMOPSNAV was daar dat jaar de hoofdinrichter van en bijgevolg zorgde henry voor de volledige organisatie van het feest: de totale administratie, alle nodige verzekeringen, een hoop stewards, een romantisch orkest van vijf man, een machtig buffet waarvoor de Zeemacht zo gekend was, de bijstand van vier fregatten en de mijnenjagers en de inzet van de Oostendse politie voor de verkeersregeling.

DEEL 5 henry  EN  ZIJN  GASTEN <<< 1MC Willy Van Elslande adjunct van henry

Elke week was er wel een groepje bezoekers dat van IRP schriftelijk de toestemming had gekregen om eens de haven van Zeebrugge te bezichtigen. Om die geïnteresseerden goed te begeleiden, schakelden henry en zijn adjunct Willy, die wegens zijn olifantengeheugen door henry enorm werd gewaardeerd, telkens het personeel van de OSC-dienst van het tweede echelon in. Doch regelmatig waren er ook gasten, die henry bij voorkeur zelf wilde ontvangen. Zoals een groepje officieren van de landmacht. Of een Spaanse admiraal die eens langskwam op het ogenblik dat de COM afwezig was en aangenaam verrast keek toen henry in zijn uitleg plots overschakelde van het Engels naar het Spaans. Of politiekers die plots geïnteresseerd waren in de Zeemacht. Of een rechter die met zijn personeel iets meer over de Zeemacht wilde weten. Of een of meerdere journalisten die inlichtingen kwamen inwinnen. Of mensen van de televisie die met toestemming een reportage kwamen maken. "Dat is zeer vriendelijk, maar het is mijn plicht om anderen in de belangstelling te brengen", was henry's geijkte zin als ze hem wilden filmen en zelfs een sympathieke tv-presentatrice met overweldigend mooie ogen kon hem nóg niet vermurwen.