- 544 - |
|||||
… van oudejaarsavondpret was weinig sprake. |
|||||
Als het een missie van het leger
was geweest, dan had commandant henry op dit moment zijn voornaamste werk al
gedaan. Hier stopte immers het werk van de officier. Alleen restte hem nog
aan zijn bemanning zijn orders door te geven en stand-by te blijven om
eventueel iets tijdens de uitvoering bij te sturen. Maar in het geval van
Timi’s exodus had hij geen ondergeschikten om de missie uit te voeren. Geen
bemanning dus, geen onderofficieren en geen matrozen. Dus moest hij in de
laatste dagen ook zelf alles tot in de kleinste details uitwerken. D - 5 27 december 1992. Dit was
de laatste zondag vóór Timi’s vlucht uit haar ouderlijke woonst. Nog vijf
dagen en het was zover. Het werd spannend! Van deze zondag maakte henry
gebruik om op de wekelijkse Gentse vogelmarkt voldoende zaad, allesvoer en
meelwormen te kopen voor zijn tropische vogeltjes. Zij zouden immers met dit
voer en enkele fonteintjes minstens een volle maand januari in hun glazen
binnenvolière moeten overleven tijdens zijn afwezigheid. Voor alle zekerheid
plaatste hij in de volière ook een nieuwe tl-lamp, want die ging voor die
diertjes gedurende een hele maand dag en nacht moeten blijven branden, zodat
ze hun voedsel en water konden vinden. Immers, gedurende gans de maand
januari wilde henry het rolluik naar beneden laten. De resterende tijd van de
zondag gebruikte henry om al zijn administratief werk van de maand januari af
te handelen. D - 4 Nog vier dagen! Berten had
de bezoekdag van henry uitzonderlijk naar deze maandag verplaatst. Daarvan
maakte henry gebruik om eerst in Eeklo een bezoekje te brengen aan commandant
Roger Roesbeke. Bij deze collega liet hij een geheime envelop en ook enkele grote,
lege valiezen achter. Daarin wilde hij het gerief van Timi opbergen. Die
valiezen zou hij bij Roger op D-day komen vullen. Daardoor kon hij op die dag
zijn woning in Gent omzeilen om te ontsnappen aan de ‘Bende van Berten’.
Nadat hij met Roger goed overleg had gepleegd, vertrok hij naar Brugge om met
Timi de gebruikelijke boodschappen te doen. Aangezien het nu zeker was dat
Timi na oudejaarsavond, waarbij ze met haar ouders bij de familie Van den
Abeele in een restaurant tegen de Hollandse grens ging vieren, vanuit haar
ouderlijke woning wilde vluchten, herhaalde hij met haar tussen de
boodschappen door enkel nog eens speciaal de planning ‘Operatie Venster’.
“Maar zou ik wel trouwen? Kunnen we niet gewoonweg gaan samenwonen?” vroeg
Timi plots ietwat angstig in de auto. Ze had immers gezien hoe henry bij de
Zeemacht een stevig biertje kon meedrinken met zijn collega’s en een
dronkaard voor de rest van haar leven boezemde haar schrik in. Commandant
henry was veel gewoon, maar schrok zich bij deze opwerping van Timi nu toch
een bult en zette zijn auto meteen aan de kant van de weg. Hij bleef eerst
perplex naar Timi kijken. Spookbeelden en allerlei muizenissen kronkelden
door zijn grijze hersenen. Hij had al alle officiële diensten gewaarschuwd en
alles voor het huwelijk geregeld, zowel in Brugge en Gent als in Ellezelles.
Van al die inspanningen had hij Timi natuurlijk nooit iets verteld. Hij wist
immers niet of ze in haar slaap soms niet eens luidop droomde. In dat geval
zouden haar ouders kunnen gealarmeerd raken. Maar nu hij hoorde dat Timi voor
een huwelijk terugdeinsde, dreigde al zijn werk bij de officiële diensten
voor niets te zijn geweest! |
|
||||