- 609 - |
||||
|
||||
In Gornergrat,
het eindstation van die tandradbaan, vond men een groot terras met een
bedrieglijke lauwheid onder de zon. Men kon er lekker luilakken en genieten
van een lekker glaasje. Onder een stralende zon waren de warme truien dan
natuurlijk vlug op de grond gesmeten. De bikini’s waren niet te tellen. Maar
dat luilekkerland was verraderlijk: enkel wie zich met een speciale
zonnecrème van Zermatt had ingesmeerd, bleef op die hoogte gespaard van
pijnlijke en gevaarlijke zonnebrand. Twee dagen later arriveerden Timi en
henry op de bijna 2500 meter hoge weg over de Grand Saint Bernard, de oudste
verbinding tussen Zwitserland en Italië. Daar bezochten ze de simpel
ingerichte kleine kamertjes van de hospice, waarin de monniken leefden die
eeuwenlang grote, sterke honden kweekten, die met hun dikke vacht in die
tergend koude, besneeuwde omgeving toch nog met gevaar voor eigen leven hun
best deden om de in moeilijkheden verkerende pelgrims en reizigers op te
sporen en te helpen. Daar voelden de diervriendelijke henry en Timi zich
meteen aangetrokken tot een tiental nazaten van die “sint-bernards”, die in
een ruime kennel goed werden verzorgd. Alleen de rui van die langharige,
vriendelijke honden weerhield hen om ter plekke een mooi, jong exemplaar te
kopen. Op 25 september
1994 vertrok henryEC op studiereis naar Duitsland. Een mooie,
rustige reis met de bedoeling te genieten van de frisse moezelwijn en de
kalmte van het bosrijk Eifelgebergte. Daar konden henry en Timi kuieren
doorheen de gezellige stadjes vol met winkeltjes en wandelingen maken met hun
honden rondom de mooi cirkelvormige, vulkanische meren van de Maare, het
oergedeelte van het Eifelgebied. Een waar natuurgebied. In Worms kwamen ze in
de streek van Luther, een priester die zich losrukte uit de rooms-katholieke
kerk en op 31 oktober 1517 met zijn ’95 stellingen’ de wantoestanden van die
kerk aanklaagde. Daar ontstonden de lutheranen, de eerste protestanten. Daar
vonden henry en Timi straatnamen van historische figuren, zoals Wagner. Daar
bezochten ze het indrukwekkend eremonument van Luther die terugverwijst naar
de Bijbel, met rondom hem de beeltenissen van de hoogwaardigheidsbekleders en
steden die hem in zijn strijd hadden gesteund. Daar wandelden henry en Timi
ook doorheen het eeuwenoud Jodenkerkhof met zijn kriskras door elkaar staande
oude grafzerken, waarop nabestaanden steentjes hadden gelegd waaronder soms
een papiertje stak met een lievelingstekst. Daar bezochten ze ook de Dom, een
der mooiste Romaanse kathedralen. Zowat dertig kilometer verder arriveerden
ze in de romantische stad Heidelberg. Daar zette henry zijn schildersezel
neer om met enkele losse toetsen een ontwerp op doek vast te leggen.
|
||||