| 
   - 673 -  | 
  ||||
| 
    
   
  | 
  ||||
| 
   Als
  ik het goed begrijp, is alles uiteindelijk goed afgelopen.  
   Maar
  je vergat me te vertellen wanneer die paardenverkoper Red Sky uit die manege
  heeft weggehaald.  Dat
  deed hij vier dagen na de mishandeling. In die vier dagen lieten we Red Sky
  geen seconde meer alleen in de manege. Zelfs ’s nachts sliepen we bij hem in
  de stal. De manegehouder en zijn vrouw riskeerden het niet om in onze
  nabijheid te verschijnen.  En
  nadien? De
  paardenverkoper had verscheidene weiden in gebruik en liet ons toe om Red Sky
  op een van die weiden te laten grazen tot wanneer we zelf een weide konden
  kopen. Dat vonden we aardig, maar na enkele weken rook ik onraad.  Dat
  scheidde daar niet uit in Wallonië, hé. Wat was er nu weer?  Terwijl Timi en
  ik in Wodecq regelmatig Red Sky gingen bezoeken, ving ik zo nu en dan flarden
  op van het Franstalige gefluister tussen de paardenverkoper en zijn Waalse
  vrouw, en dat was niet geruststellend. Het was voor hen natuurlijk duidelijk,
  dat we niet eeuwig honderd kilometer heen en weer gingen blijven rijden om
  Red Sky te zien en te ondersteunen.  Begon
  het op hun zenuwen te werken misschien?  Neen,
  hoegenaamd niet. Integendeel. Want we brachten meestal een geschenk mee om
  hen te bedanken. Dat was het dus niet. Maar het was veel erger. Oeioei.
  Nu maak je me toch bezorgd. Uit zijn
  gefluister had ik opgemaakt, dat de paardenverkoper overwoog om Red Sky te
  komen wegkapen als we hem naar een weide zouden overbrengen, die we in
  Vlaanderen hadden gekocht. Dat
  meen je toch niet! Maar dat is vlakaf stelen!  Zoiets lukt
  natuurlijk niet bij een militair, hé. Zoals ik je al verteld heb, hadden we
  na twee jaar zoeken met de hulp van Vlaamse vrienden een geschikte weide
  gevonden op de Gentbrugse Meersen en werd Timi er de eigenares van op 7
  oktober 2003.  | 
  ||||