- H m13 h25,6 -
"DOKTER" KERSTEN
Felix Kersten was in de Duitse stad Hamm gestorven op 16 april 1960 en had wegens zijn moedig gedrag de aandacht van henry getrokken. In het begin van elke nieuwe lichting verzamelde luitenant henry per taalstelsel alle matrozen in de grote cinemazaal van de marinebasis voor zijn 'motivatietoespraak': een volk heeft een leger nodig. Hierbij had hij het ook over Kersten. "Dokter" Kersten was geboren op 30 september 1898 en was geen echte dokter, maar wel een massagetherapeut uit Finland. In 1922 was hij namelijk ingewijd in de Tibetaanse geneeskunde door "dokter" Ko, een bla-ma ofte lama ofte boeddhistische geestelijke en leraar. Na deze opleiding, die drie jaar duurde, keerde Ko naar Tibet terug en liet zijn praktijk over aan Kersten. Deze werd beroemd, verbleef om beurten in Nederland en Duitsland en behandelde meestal personen uit de hoge stand tot zelfs de koning van Roemenië toe. SS Reichsführer Heinrich Himmler, leider van de SS en topman onder Adolf Hitler, besliste over leven en dood van miljoenen. Hij leed aan een ziekte, die hem onverwachts vreselijke maagkrampen bezorgde. Geen enkele dokter had er een afdoende behandeling voor. Kort vóór de Tweede Wereldoorlog, meer bepaald op 19 maart 1939, bood Kersten zich met een klein hartje op het SS-hoofdkwartier in de Prinz Albert Strasse bij Himmler aan om hem te bevrijden van zijn pijnen. Kersten deed dit op aanvraag van vrienden om vat te krijgen op de SS Reichsführer en aldus levens te redden. De eerste massages waren een succes en na veertien dagen behandeling werd Kersten Himmlers lijfarts. Himmler voelde zich als herboren. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog liet Himmler Kersten bij zich komen en liet hem kiezen tussen ofwel definitief in zijn nabijheid vertoeven ofwel opgenomen worden in een Duits gevangenenkamp. Kersten verhuisde dan maar met zijn Duitse vrouw en drie kinderen naar zijn domein ten noorden van Berlijn. Overeenkomstig de Tibetaanse geneeskunde overtuigde Kersten zijn patiënt dat er een verband bestond tussen zijn geest en zijn gezondheid, tussen zijn daden en zijn lichamelijke toestand. Alzo spoorde hij Himmler aan om bepaalde daden te stellen die zijn gezondheid bevorderden. Tijdens de massages en onder vier ogen vernam Kersten van de halfnaakte Himmler enorm veel en kon van hem gedaan krijgen dat vele gevangenen werden vrijgelaten. Reinhard Heydrich, hoofd van de Gestapo, vertrouwde het zaakje niet en trachtte tevergeefs Kersten te neutraliseren. Op een dag vertelde Himmler aan Kersten dat Hitler woedend was op de Vlamingen en de Nederlanders, die hij allebei tot de Germaanse stam rekende. Woedend, omdat ze onvoldoende soldaten leverden voor zijn oorlog tegen de Russen. Hitler wilde ze dan ook straffen en ze tevens als buffer tegen de Russen inzetten. Hij was van plan om op 20 april, zijn verjaardag, te verkondigen dat alle Nederlanders en Vlamingen in een grote volksverhuizing zich te voet naar de ongezonde Pripetmoerassen moesten verplaatsen. Daar zouden ze wel verplicht zijn zich tegen de aanvallen van de Russen te verzetten. Dat vele bejaarden en kinderen in zo'n verplaatsing zouden omkomen, kon Hitler geen barst schelen. Kersten wilde dit verhinderen, te meer omdat hij veel vrienden in Nederland had. Kort vóór die oorkonde kreeg Himmler terug een aanval. Maar Kersten weigerde hem te helpen tenzij hij "Hitler zou doen afzien van die volksverhuizing". En Himmler beloofde dit. Hij kon Hitler nadien overtuigen om het plan tot na het einde van de oorlog uit te stellen door te zeggen dat zo'n volksverhuizing het transport van Duitse troepen zou hinderen.
