- H m15 h34,3 - |
||||
|
||||
De Gentse schepen van cultuur en de conservator van het MSK waren verbolgen. Deze laatste moest niet alleen enkele zalen aan Jan Hoet afstaan, maar ook de helft van zijn reeds onvoldoend jaarlijks aankoopgeld van twee miljoen frank.
1974
17 december: Marineofficier-kunstschilder henry muteerde naar de NAVCOMNWP. Deze marinebasis lag in Nieuwpoort vlakbij de Dodengang en de andere gronden, waar zijn grootvader en vader hadden gevochten in de Eerste en Tweede Wereldoorlog.
23
december: Met veel spijt vernam henry dat professor dokter Frans Daels, geboren op 7 januari 1882, was overleden. Hij was
immers de gynaecoloog, die moeder Clarisse hielp, zodat henry's geboorte vlot
verliep. Professor Daels was wereldberoemd. Hoewel
zijn ouders Antwerpse franskiljons waren, kwam hij onder de indruk van het
onrecht en de ellende die de Vlamingen in België ondergingen, zowel in vredestijd
als in oorlogstijd. Voor zijn toewijding als arts aan het front tijdens
WO I werd hij door koning Albert I zelf tot ridder in de Leopoldsorde
benoemd. Maar, ongelofelijk maar waar, deze hoogbeschaafde
hoogleraar, die zich ten volle inzette voor zijn medemensen, moest na WO II
naar Zwitserland vluchten omdat hij te Vlaamsgezind was, waarvoor hij bij
verstek ter dood werd veroordeeld! Na 15 jaar ballingschap,
waarbij hij zich verdiepte in kankeronderzoek, keerde hij als hoogbejaarde
man terug naar Vlaanderen.
1975
Deze zomer puften vaandrig-ter-zee henry en alle andere forenzen zich een baan naar hun werk: de temperatuur klom op tot meer dan dertig graden in de schaduw. Na 1911, 1932 en 1947 was dit de vierde hittegolf van de eeuw. Dit jaar werd officieel uitgeroepen tot "het jaar van de vrouw". In het teken daarvan werden in enkele Europese landen sommige wetteksten en reglementen veranderd ten gunste van de vrouwen. Het was ook het jaar waarin de economische toestand fel verslechterde. In België bedroeg de inflatie 13% en omdat de hoogste rente slechts 8% bedroeg, verloren vele mensen 5% van hun spaargeld. Het aantal werklozen steeg in België tot 250.000. Door de goed georganiseerde werklozensteun kwamen de mensen echter niet in opstand en bleef hun reactie beperkt tot betogingen. |
||||