- H m17h49,4 -
Karel Dillen 1925 - 2007 De eerste moderne voorman van de Vlamingen. Nadat de Vlamingen in het Egmontpact van 24 mei 1977 voor de zoveelste keer door de Walen serieus werden bedrogen, gaf de Vlaamse politieker Karel Dillen voor de allereerste keer in de Belgische geschiedenis een goede wending aan de Vlaamse politiek door eens een échte Vlaamse partij te stichten: het Vlaams Blok. In deze ommekeer bleven de traditionele politiekers aanvankelijk rustig omdat Dillen in het begin toch maar de enige Vlaams Blokker was... Maar weldra groeide deze Vlaamse partij zodanig, dat de traditionelen - de socialisten, de katholieken en de liberalen - zich uit schrik voor hun rijkbetaalde zitjes in het parlement met hand en tand begonnen te verdedigen. Om de bevolking te misleiden, veranderden ze enkele keren de namen van hun partijen, beschuldigden het Vlaams Blok van racisme en discriminatie en brachten die nieuwe partij met hun goed gevulde kassa's voor de rechtbank. De door hen met voorbedachten rade gemaakte wetten werden punctueel toegepast door de door hen benoemde rechters, zodat het VB uiteraard werd veroordeeld en enkel aan de ondergang kon ontglippen door ook zijn naam te veranderen in het 'Vlaams Belang', zodat de afkorting VB bleef bestaan. Met smaad overladen zakte het VB echter weg tot een kleine partij. De Walen maakten ondertussen van de toestand gebruik om voortdurend grondgebied van Vlaanderen af te pakken. Ze lonkten naar Brussel en een paar andere Vlaamse gemeenten. Met de Vlaamse gemeente Voeren hadden ze echter minder geluk. In de verkiezingen van eind 1987 steunde de Waalse Socialistische Partij - de Parti Socialiste ofte de PS - de Franstalige burgemeester José Happart in zijn poging om zijn gemeente Voeren terug naar Wallonië over te hevelen. Maar dat lukte niet: met veel moeite en na een lange strijd konden de Vlamingen dit voorkomen, maar zagen toch hoe Happart nadien misbruik maakte van zijn bekendheid bij de Walen om zich in de politiek enorm te verrijken.