- H m22h72,3 - |
|||
T O H L THE OLD HORSES
LODGE
|
|||
Met walging constateerde henry dat in
zijn tijd meer en meer mensen voor de uiterlijke schijn zich voornamer wilden
doen lijken dan ze in werkelijkheid waren. Met een chique auto, met een
paard, kortom met allerlei ‘voorwerpen’ die op hun kennissenkring de indruk
moesten maken dat ze rijk of belangrijk waren. Maar de gevolgen voor die
‘voorwerpen’ waren dan ook navenant en zelfs zorgwekkend als het een ‘levend
voorwerp’ betrof, zoals een dier, een paard. Een paard bijvoorbeeld heeft
veel nodig: een dure, aangepaste weide of een kostelijke manege met een dure
verzorging en duur voedsel, om dan nog maar te zwijgen over eventuele dure
dokterskosten als het paard ziek werd. Daar hadden ‘ze’ bij de aankoop geen
rekening mee gehouden. Gelukkig werd TOHL in Laarne opgericht in
1977 om oude paarden op te vangen, en was in de loop der jaren deze
vereniging zich ook stilaan beginnen bekommeren om verwaarloosde paarden en
pony’s en ezels met de bedoeling om ze te redden, omdat ze door hun eigenaars
niet meer konden verzorgd worden. Om zulke dieren te houden, moet men veel
geld en tijd hebben. De overheid en de politie moesten dan ook – meestal een schandvlek
voor de eigenaar van het dier – regelmatig beroep doen op TOHL om zulke
dieren in nood op te halen en op zijn terreinen te verzorgen, zodat ze na
herstel in een goed gastgezin konden geplaatst worden. Dit asiel voor verwaarloosde
paardachtigen stond onder leiding van een bestuurster en kon bovendien
rekenen op een hoop vrijwillige medewerkers, die onder toezicht stonden van
een uitermate bekwame paardenvriend en paardenkenner, die er voltijds werkte,
soms met de moed der wanhoop: ‘den Wim’. Bewonderenswaardig was ook dat, in
tegenstelling tot de talrijke nutteloze vzw’s die profiteerden van de
belastinggelden, de financiële steun van deze vzw TOHL volledig moest
gedragen worden door lidgelden, ondanks zijn edele doelstelling en zijn
onvoorwaardelijke hulp aan de overheid. * * * * * * * * |
|||