- N m12 h19,3 -
En wat gebeurde er met Dafke?
Daar gebeurde nu juist eens niets mee. Naast leraar was hij ook de socialistische vakbondsafgevaardigde. Hij kon vlug verschijnen, maar was nog behendiger in het verdwijnen. 't Was komiek, maar telkens als hij les moest geven aan zijn onbedwingbaarste, moeilijkste klassen, moest hij dringend naar een vakbondsvergadering. De directie aanvaardde dit zomaar en ik werd dan als vervanger aangeduid. Plezant, hé. Vakbondsmannen permitteerden zich alles. Ook onder de leraars werd er onderscheid gemaakt naargelang van welke vakbond ze waren. 't Is begrijpelijk dat in zo'n toestand elke norm vervaagde. Neem nu de Turngebroers...
Ja, wat was daarmee?
Onder de turnleraars waren er in Carels twee die erg aan elkaar hingen. Ze werden dan ook in één adem genoemd: de Turngebroers. Ze waren ongeveer van gelijke grootte en stonden op de speelplaats altijd met elkaar te praten. Op zekere dag begon het jaarlijks medisch onderzoek voor de leerlingen. Telkens moesten drie klassen verzameld worden in een groot lokaal, dat door een tussendeurtje gescheiden was van een kleine kamer. Toen mijn klas er plaats nam, waren de Turngebroers reeds met twee klassen vol pubermeisjes uit de textiel aanwezig, de enige afdeling die gemengd was. Een tijdje later verschenen de dokter en de schoolverpleegster en stapten het kamertje binnen. Het onderzoek begon eerst met de meisjes, één per één. Terwijl ik toezicht bleef houden op mijn klas, verdwenen de Turngebroers na een tijdje plots in het onderzoekkamertje. Vanaf dan kwamen de onderzochte meisjes niet meer in hun normale doen terug: sommige hadden een bloedrood hoofd, andere giechelden zenuwachtig... Toen alles voorbij was, heb ik dat kamertje gecontroleerd: er was geen achterdeur, dus... Ik heb klacht ingediend bij de directie.
En wat was het gevolg?
't Bleef zonder gevolg en de Turngebroers bleven nadien op de zelfde manier met elkaar smoezen... Kijk, meisjes en jongens moeten voor de turnlessen gescheiden worden en turnleraars moeten uit de meisjeskleedkamers blijven. Dat is mijn idee. Dat is toch fatsoenlijk!
Ik krijg de indruk dat je veel kritiek hebt op de 'lichamelijke opvoeding' in de scholen.
Absoluut. Weet je dat een familielid van mijn eerste vrouw in de turnles bij een verplichte buiteling rond de balk op zijn hoofd is gestuikt. Dood. Hij was zowat veertien jaar. En in een Brugse school werden de meisjes eens in de lente verplicht tien keer rond een voetbalplein te joggen. Een weesmeisje is toen dood neergestuikt. Na enkele rondjes had ze reeds tekenen van uitputting vertoond. Maar de turnleraar had haar toegeroepen dat ze niet mocht stoppen. Een spijtig voorval noemde de directie het achteraf en verder kraaide er niemand meer naar haar.
