- N m14 h31,1 - |
|||||||
DE MISLUKTE BOYCOT VAN MM
|
|||||||
Evelina Coralina Rosalia De Backer was haar officiële naam. In de familie heette ze kortweg tante Eveline. In die tijd gaven de ouders hun kinderen bij de geboorte een lange naam. Dat klonk gewichtiger. Ofwel, als ze meisjes waren, voornamen zoals Maria, Marie, Mariette, Marie-Josée of dergelijke. Dan waren de ouders zeker dat hun dochters elk jaar gevierd zouden worden op Mariadag, 15 augustus. Op deze 'Vive Marie' werden dan 'Vive Marie-kaartjes' naar hen opgestuurd en kregen ze van familieleden en kennissen een hoop geschenken. Dat werd dan een extra feestdag in de familie. De brave moeder van tante Eveline was in dat geval: ze heette Maria Sarlet, kortweg tante Mietje voor familie en kennissen. Ze was in de negentig jaar en werd door haar dochter, zelf in de zeventig, thuis zeer goed verzorgd. Tante Mietje had een boontje voor henry. Ze hadden elkaar voor het eerst leren kennen op de gebuurtenfeest in de Vlierstraat, in 't begin dat henry Monique kende. Het vrouwtje zat toen op een houten keukenstoeltje aan haar openstaande voordeur te genieten van de ambiance en het klikte direct tussen haar en henry, die tot haar telkens vriendelijke woorden sprak als hij en Monique haar passeerden. Nu, enkele jaren later, lag ze dag in dag uit in haar bedje, eenzaam en verlaten in de stille slaapkamer, die haar kinderloze dochter op de eerste verdieping voor haar had ingericht. Dat deed henry hartzeer en hij kon niet nalaten om samen met Monique het oud moedertje regelmatig een bezoekje te brengen. Haar weinige, zeer lange, grijze haren lagen op het hoofdkussen netjes gekamd rechts, boven en links van haar diep gerimpeld gezichtje. -- Jongen, fluisterde ze op
een dag vertwijfeld toen henry met Monique en tante Eveline haar kamer binnen
kwamen, kijk eens door 't venster. Ziet gij ook niet die pasters, die in
de boom op 't einde van onze hof aan het foefelen zijn met die nonnen? Ze
kruipen der zelfs op!
-- Och, luister daar niet
naar, legde tante Eveline uit, soms zet ik ze eens aan het venster en nu
denkt ze dat de kruin van die boom vol nonnen en pastoors zit en dat die daar
volop seks aan 't bedrijven zijn.
-- 'k Zal ne keer kijken, tante Mietje, zei henry bedachtzaam en observeerde een tijdje die boom, die in werkelijkheid een zeer grote jasmijn was in volle bloei, waarvan de bloesem door de wind op en neer bewoog. -- G' hebt gelijk, tante Mietje, dat zit daar vol pasters en nonnen. -- Ziet ge wel, Evelien! Ge wilt altijd gelijk hebben. Hij ziet het ook. Op al die takken zit het vol nonnen en pasters, nietwaar, jongen? Ze kunnen niet van mekaar blijven! Zo in 't openbaar! Dat mag toch niet? De politie zou dat moeten verbieden. -- G' hebt gelijk, tante Mietje. Maar maak u daar maar niet druk over. Zolang ze u maar gerust laten, hé. 't Is ver van hier en hier ligt ge toch goed, hé? -- G' hebt gelijk, jongen. Hier lig ik veilig. Laat ze ginder maar hun goesting doen. |
|||||||