- N m14 h31,5 -

-- G' èt chance, zei hij op z'n Gents en smakte de deur toe.

In vliegende vaart vertrok de rode auto en henry keerde terug naar het kabberdoeske, waar Oswald en Guido op dat moment aan de deur kwamen kijken.

-- Manne, 't ès al opgelost, hier ès 't hij, vervolgde hij op z'n Gents en overhandigde de kepie, waarna ze het binnenin terug supergezellig maakten...

DECEMBER 1973

-- Sven moet geopereerd worden, begon Monique van zodra henry zijn uniform had opgehangen, hij eet slecht en zijn amandelen moeten getrokken worden.

't Was een zware dag geweest en henry ging eerst eens rustig in zijn zetel zitten om op adem te komen. Zijn ogen vernauwden zich tot spleten. Hij herinnerde zich de recente dagbladartikels, waarin over een grote fraude in Amerika sprake was. De amandelen van kleine kinderen werden er door een dokter aan de lopende band verwijderd. Een winstgevende zaak. Omgerekend zo'n twintigduizend frank per kind. En slechts zo'n kwartiertje per operatie. Alles verliep vlot tot wanneer het zoveelste kind in de operatie was overleden. Een onderzoek werd gestart. De nabijgelegen halsslagader was geraakt en 't kind bloedde dood. De ouders verklaarden dat hun kind voordien niet eens bij de dokter op consultatie was geweest. Hoezo? "De amandelen van uw kind moeten getrokken worden," had de dokter gezegd tot een familielid, "en zijn er nog broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes?" Ja, die waren er. "Dan moeten ze allemaal geopereerd worden", had de dokter geproclameerd. Aldus was ook hun kindje op de operatietafel terechtgekomen.

-- 't Is niet omdat hij volgens u niet goed eet, dat hij moet geopereerd worden, mompelde henry.

-- De dokter heeft gezegd van wel.

-- Sven, jongen, kom eens bij mij, zei henry beminnelijk.

-- Wat zijt ge van plan? vroeg Monique.

-- Zijn amandelen eens onderzoeken. Sven, doe eens uw mondje open. Zeg eens "aaa". Oké. Mondje toe. Dat ziet er normaal uit, vervolgde henry terwijl hij voorzichtig de vingertoppen van beide handen over Svens keel liet glijden. Ze zijn ook niet gezwollen. Geen keelpijn. Geen koorts. Alles lijkt in orde. Sven moet niet geopereerd worden.

-- Gij gaat dat toch niet beter weten dan mijn dokter, zeker! viel Monique scherp uit.

-- Deze keer wel.

-- Mijn ma en ik vinden... Als mijn ma dát gaat horen...

-- Luister es hier: Sven mag van mij niet geopereerd worden. Begrepen! gebood henry met dreigende stemverheffing. En pas op als ge Sven achter mijn rug laat opereren. Past alle twee op als ge dat durft, terwijl ik naar de zeemacht ben!!

Voor alle zekerheid kroop henry nadien in LTZ Billet achter de schrijfmachine en verstuurde een vertrouwelijke brief naar de bewuste dokter én twee specialisten, onder wie Svens kinderarts. Alle drie per aangetekende zending en krachtig opgesteld, onderverdeeld punt per punt zoals dit in militaire nota's gebruikelijk is: