- N m18h53,5 -

 

 

Terwijl de ouders hun Mercedes gingen halen, leidde Sven het meisje naar zijn Fiat Panda. Daar gearriveerd, gaf hij haar twee afscheidskussen op de wangen, nam daarna haar hoofd vast tussen zijn handen en kuste haar vlak op de mond. Dat was voor Tamara opnieuw een ongeoorloofde handeling en haar knietje ging lichtjes naar omhoog, zodat Sven lichtjes naar beneden zakte. Op dat moment arriveerden Albert en Ginette in hun grote, gele Mercedes - die zoals henryEC veel later zou vernemen door hun dochter werd afbetaald - en stapten uit om afscheid te nemen.

-- Bolleke, zei Sven tot Ginette met de aanspreektitel die hij placht te gebruiken voor zowel slanke als volslanke vrouwen, ge hebt nogal een dochter, hé.

-- Waarom? vroeg de ietwat mollige Ginette die gecharmeerd was van de aandacht ondanks de misplaatste aanspreektitel.

-- Ik geef haar een kus op de mond en zij duwt haar knie tegen mijn ballen, neuriede Sven onfatsoenlijk.

-- Moest gij dat nu doen? wees Ginette haar dochter terecht. Straks verliest ge nog die jongen!

-- En dan? riposteerde Tamara, waarna ieder in zijn auto stapte en naar huis vertrok.

 

 

Zo’n eerste ontmoeting voorspelde niet veel goeds.

Gans dit relaas heeft henryEC van Tamara pas vele jaren later vernomen.

 

 

 

 

 

*   *    *   *   *

i