- S m17h45,4 -

lasterpraatjes, dan nog wel van 'den Brusseleir', één van henry's eigen onderofficieren, waren de voornaamste oorzaak! Die onderofficier was vele jaren voordien gebuisd in een examen, waardoor hij voor de rest van zijn carrière eerste sergeant bleef. Daarom wilde hij zich wreken op een officier. Waarom op zijn eigen baas, die met dat examen niets te maken had? Gewoon, omdat alle andere onderofficieren van het ministerie henry in de onderofficiersbar als 'het zinnebeeld van de officier' hadden gelauwerd.

Met zo'n slechte loyauteit maakte henry meteen korte metten en werd hierin gesteund door kolonel Bunckens, die ondertussen henry beter had leren kennen en een goed coherente eenheid op prijs stelde. Kolonel Bunckens was vooral een man van actie en al dat bureaugedoe was eigenlijk niks voor hem.

-- Ben, zo begon hij op een dag, gij woont dichtbij Brussel in een nogal agrarische streek. Richt eens iets in, zodat onze mensen met hun gezinnen elkaar wat beter leren kennen. Een grote barbecue of zo.

-- Tot uw orders, kolonel, lachte Ben, dat is een fluitje van een cent.

-- Ah ja? Wat hebt ge in uw hoofd?

-- Heel simpel, kolonel. Ik ben daar goed bevriend met een paar herenboeren. Wat denkt u van een grootse barbecue in een Brabantse vierkantshoeve?

-- Oké, man, oké. Actie!

Meteen werd een actiecomité opgericht: Ben zorgde voor de public relations, de contacten met de boeren uit de streek en de nodige ingrediënten voor de barbecue, terwijl henry met zijn secretaris voor de organisatie en administratie zorgde.

<<<  Voorbereiding van de barbecue. henry met witte hoed tussen zijn medewerkers en hun dames.

>>> Een orkestje vrolijkte het feestje op.

Hiermee zette kolonel Bunckens een nieuwe trend: terwijl de vorige kolonels dansavonden voor de officieren met hun dames hadden ingericht, lanceerde hij feestjes voor al zijn beroepspersoneel met de echtgenoten.

* * * * *

i