- 024 -

BIJLOKE (VOORKANT) HOOFDINGANG	BIJLOKE (ACHTERKANT, AAN DE LEIE) INGANG NAAR DE KRAAMKLINIEK

Na de bevalling was ze met haar baby door de nonnen naar een kamer gebracht. Daar kon haar echtgenoot pas voor het eerst zijn kindje bekijken. Net zoals alle vaders mocht ook Edmond niet bij de geboorte aanwezig zijn. Dat werd in die tijd jammer genoeg
niet toegestaan. De nonnen waren toen nog de baas.

Op het moment dat ze haar kindje voor het eerst de borstvoeding gaf, had Clarisse een onbeschrijflijk gelukkig en warm gevoel vanbinnen. Ze keek neer naar dat gulzig drinkend kopje met zijn pikdonkere oogjes met lange pinkers en was fier dat het reeds zo veel haar had. Edmond keek vertederd naar dat intiem schouwspel en genoot van die mooie ogenblikken. Zittend op de rand van het bed, streelde hij zacht het voorhoofd van zijn echtgenote. Zijn hand gleed goedkeurend over haar donkerbruin, loshangend haar. Hij was gelukkig, innig gelukkig.

't Was een gezond, sterk boeleke. Een zoontje dat zijn familienaam ging verder zetten. Al zijn voorvaderen hielden een heilige traditie in ere: steeds zorg dragen voor hun vrouw en kinderen.
't Was een ongeschreven familiewet waar nooit werd aan getornd.    
De vader beminde zijn vrouw ten volle en hield van zijn kinderen. Kinderen kregen enkel wat goed voor hen was, en niet te veel.
Nooit werd vrouw noch kind kwaad aangedaan, nooit werd er geslagen. Eerbied voor mekaar was normaal. Eerbied voor vrouw en kind. En daaruit vloeide gewoonweg ook de eerbied en het respect voor het vaderlijk gezag.

Door de eerste voedselschaarste waren er in het moederhuis mama's die onvoldoende melk aanmaakten voor hun zuigeling. Clarisse had er echter te veel. Ze liet toe dat men haar melk aftapte, waardoor ze verschillende kinderen redde. Nederig maar fier zal ze dit later aan vriend en vriendin vertellen.