|
een professor
wilde mij buizen omdat ik volgens hem nog niet eens mijn familienaam kon
schrijven. Alle eigennamen beginnen met een hoofdletter, zei hij, en dat moest
ik al vanaf de lagere school weten, zei hij. Ik was echter fier op die kleine
"h", de minuskel van mijn voorouders, en weigerde mijn naam met een
hoofdletter op papier te zetten. Gelukkig voor mij scheen hij mijn stelling
te aanvaarden nadat ik hem mijn identiteitskaart had getoond. Voor mij waren
dit spannende momenten.
Edmond of
Eddy? Hoe word je nu eigenlijk aangesproken?
Noch
met Edmond, noch met Eddy. Maar met "henry" ! Als men me niet
met mijn titel aanspreekt, zeggen ze "henry". Of "henryEC"
– vanwege die Edmond Camille – wat uitgesproken wordt op z’n Engels als “henryICI”.
Dat is kunstiger. Precies als “henry HIER” op z’n Frans. Daar heb ik zelf
voor gekozen. 't Is het gemakkelijkst. Ten eerste omdat dit klinkt als de
voornaam "Henri". Ten tweede omdat al mijn schilderijen met henry
ondertekend zijn, in het klein gevolgd door "E.C.". Ten derde omdat
dit de enige naam van mij is die nooit veranderd is geworden. Toen ik
ongeveer veertig jaar oud was, heeft mijn vader me nog voorgesteld om Edmond
officieel te laten veranderen in Eddy. Er was toen namelijk een wet gestemd
waardoor men goedkoop zijn naam kon laten wijzigen. Doch, op al mijn vroegere
documenten stond reeds Edmond. Al veertig jaar lang. Dat kon later verwarring
met zich meebrengen. Bovendien sprak iedereen me toch reeds aan met
"henry" of "henryEC". Dat laatste werd, zoals ik al zei, in
het Engels uitgesproken als: “henry ici”, wat “henry hier” in het Frans
betekent. Zeer goed voor een internationale naam in de kunstwereld, hé?
|
|
|
h e n r y
als baby van 6 maanden.
Om een grotere foto te zien klik
hier.
|
|
|
