- 088 -

HOOFDSTUK  XV

EERSTE  HUWELIJK

"Liefde

kan men

  niet meten"

Waarom had henry eigenlijk Monique Odile Delhaye als huwelijkspartner uitgekozen? Daar zou hij later geen zinnig antwoord kunnen op geven. Waren het haar lichtblauwe ogen? Of was het om haar uit de klauwen van haar moeder te redden? Eén zaak was zeker: ze was zijn type niet en toch was hij op haar verliefd geworden.

Enkele weken vóór de bruiloft kwamen de ouders nog eens extra samen om de huwelijkskledij te bespreken, want Madam Moeilijk zorgde eens te meer voor problemen. In die jaren waren er immers slechts twee mogelijkheden: een trouw in het lang of een in het kort. In beide gevallen verscheen de bruid in het wit, doch de lengte van haar kleed was bepalend voor de kledij van het gevolg. Om de feeststemming door ceremoniekledij te vergroten, verkoos de familie van henry dat de bruid in een lang wit kleed trouwde. Maar Madam Moeilijk gunde dit haar dochter niet. Niet wegens de prijs van het kleed, want de beide lengtes vond men zowel in de hoge als in de lage prijsklasse. Neen, het had iets met het verleden van Madam Moeilijk te maken: zelf had ze een paar decennia voordien een slechte bruiloftsdag gehad, omdat háár moeder die dag ook uit koos om te hertrouwen en daarbij het grootste gedeelte van de aandacht trok. Die dag was dan ook op een regelrechte ruzie tussen moeder en dochter uitgelopen. Dit resulteerde in een weigering van Madam Moeilijk om haar eigen dochter Monique te veel in de belangstelling te brengen.

Hierdoor moesten alle vrouwen in het kort en alle mannen in donkergrijze stadskledij op henry's huwelijk verschijnen. 8 AUGUSTUS 1964 Op de trouwdag wist iedereen duidelijk wat zijn aandeel in het gebeuren was, wat er elders plaats vond en wat de anderen deden: henry had namelijk het verloop duidelijk uitgetypt met zijn schrijfmachine en verdeeld onder alle genodigden en taxichauffeurs. Ieder had een exemplaar gekregen waarop zijn actie nog eens speciaal was ingekleurd. Gust, de patroon van de ceremoniewagens, was daardoor zelfs zó goed op de hoogte dat hij met zijn vijf auto's de pastoor van de Sint-Coletakerk schaakmat kon zetten.

Trouwfoto van henry met Monique in het park van het oud gemeentehuis van Gentbrugge