- 110 -
DE  SWING Langs een steil, smal pad in een rots bereikten ze een vooruitstekend taludje, waar net genoeg plaats was voor drie militairen. Hier werd de proef met de "Swing" afgenomen met de bedoeling de onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van elitemilitairen te testen. Langs de wachtenden op het pad drumde zich ondertussen een tweede paracommando naar boven om de test even voor te doen. -- 't Is heel simpel, zei de instructeur tot de eerste kandidaat-officier. Ge doet precies hetzelfde van mijn collega: ge zwiert gelijk Tarzan door de lucht en laat u vallen van zodra mijn collega-instructeur die ginder beneden staat "go!" roept. Ik herhaal: direct lossen als hij "go" roept of 't is patat!! Een gebroken rug!! Okéjo? Toon het hem eens voor hoe 't moet... Opgepast: ja! Na het voorbeeld van de para vloog de ene kandidaat-officier na de andere door de lucht en hoorde henry voortdurend commanderen: "Ja!" en kort daarop telkens "Go!" En dan was het henry zijn beurt. Toen hij op het talud plaats nam, zag hij van op zes meter hoogte onder zich een sterk net, dat zowat anderhalve meter boven de grond was gespannen en waarnaast men gemakkelijk z'n rug kon breken als men niet tijdig gevolg gaf aan het bevel "go". Zijn voorganger, die hij had zien vertrekken, kroop juist vlug van het net, waarnaast de tweede instructeur stond. Aan een ferme tak van een hoge boom vóór hem hing een lange trapeze, waarvan het terugkerend houten handvat deskundig werd opgevangen door de instructeur op het talud. Dit alles had henry nog maar pas in een fractie van een seconde in zich opgenomen, toen de instructeur hem het hout in zijn hand stak en beval: "Ja!". Hij hief zijn voeten op en de rest ging als vanzelf: hij zwierde door de lucht, naderde vliegensvlug het net dat in een flits onder hem voorbij schoot, dan ging hij de hoogte in en zag schuins onder hem een auto voorbijrijden, daarna het flikkerend water van de Maas en vervolgens vóór zich de grijze wolken en een stukje blauwe hemel. Hij bleef even hangen en keerde nog maar pas achterwaarts terug, toen op serieuze hoogte reeds het bevel "go" weerklonk, terwijl hij nog genoot van die aanlokkelijke hemel schuins boven zich. Hij loste direct, gelovend in de deskundigheid van de instructeur, en kwam op zijn rug in het midden van het net terecht. Hij kroop vlug van het net en stelde zich op bij zijn vrienden.