- 172 -

Hoe en wanneer werd dan de vlag gestreken?

Aha, als de vlag elke dag naar omhoog gaat, moet ze natuurlijk tussendoor ook naar beneden komen. Als ik van wacht was, ging ik enkele minuten op voorhand aan het wachtlokaal staan in 'ter plaats rust'. Dan wist iedereen dat de vlag ging gestreken worden. Daarna kwam ik in 'geef acht' en in militaire pas tot vóór de vlaggenmast. Daar hadden terug vier dekmatrozen plaatsgenomen. Eerst draaide ik me om met de rug naar de vlaggenmast, het gezicht naar de grote paviljoenskoer. Die was leeg, met uitzondering van enkelen die op dat moment passeerden. 'k Vond het geestig te zien hoe zij zich repten om vlug van de koer te verdwijnen. Ondertussen keek ik op mijn polshorloge. Een minuut vóór zonsondergang riep ik luid: "Halt! Om te groeten... groet!" Iedereen die nog op de koer aanwezig was, bleef staan, keerde zich naar de vlag en salueerde. Nadat ik dit had gemerkt, deed ik 'rechtsomkeer' en gaf de zelfde bevelen van 's morgens aan de vier dekmatrozen. Met dit verschil dat de vlag nu werd gestreken terwijl ik salueerde. Daarna deed ik terug 'rechtsomkeer' en beval luid: "Hand... fiks!" en "Doe voort!"

ACTIEVOERDER

Hoe gaf je als officier van wacht rekenschap van je doen en laten?

De N1, de belangrijke stafofficier die verantwoordelijk is voor het personeel en de administratie, stuurde elke morgen, kort na negen uur, één van zijn matroos-bedienden naar het bureau van de officier van wacht om er het verslag van de voorbije wachtdienst tot op dat moment op te halen. De officier van wacht moest immers op een speciaal formulier alles noteren wat er tijdens zijn wacht gebeurd was. Bij de zeemacht deed hij dit echter in het logboek, zoals op de schepen. De N1 doorliep het verslag en maakte het daarna met zijn commentaar over aan de korpscommandant. Deze laatste ondernam dan eventuele acties en was meteen vóór de stafvergadering op de hoogte van alles wat de voorbije nacht was voorgevallen. Een vlot systeem, dat vele bedrijven hebben overgenomen via de bij hen tewerkgestelde reserveofficieren.

Gebeurde er veel tijdens je wachtdienst?

Dat scheelde. En als er niet genoeg gebeurde, zorgde ik dat er wat leven in de barak kwam door het brandpiket enzovoort regelmatig samen te roepen en opdrachten te geven. Kwestie van de piketten paraat te houden. Eigenlijk hadden mijn mannen dat graag. Avontuur en actie, dáárom hadden ze toch voor 't leger gekozen, niet?

Dat is raar. Jij houdt nochtans van een rustig leven?

Als kunstenaar wel. Maar het leven van een militair is gans anders dan het leven van een kunstenaar.

Dan was je wachtverslag wel telkens goed gevuld, zeker?

De N1 was de morgen na mijn wachtdienst altijd goed op tijd, haha. Ik bezorgde hem altijd voldoende literatuur.