- 226 -

 

 

-- Met die van eergisteren nog niet, luitenant. De tekst is nog niet aangepast. De reden is simpel...

-- 'k Weet het... Ja, 'k zie het. Bladzijde vijf is niet up-to-date. Dus, ik veronderstel dat ge dat ook nog in geen enkele andere farde hebt gedaan, ook niet in die van de officier van wacht?

-- Dat klopt.

-- Of liever gezegd: 't klopt niet, haha, want geen enkele farde van Handhaving Orde is volledig oké. En nu rest ons te weinig tijd om dat nog in orde te brengen. 't Zal hier stuiven als die kolonel constateert dat we die 'message' nog niet hebben verwerkt.

-- Maar dat is geen probleem, luitenant.

-- Ja, 'k weet het, er zijn alleen maar oplossingen. Wat is hier de oplossing?

-- Die provinciecommandant... 't Is nen kaki...

-- Ja, en dan? Die zijn nu juist wél bedreven in die zaken, hé.

-- Kijk, luitenant, als hij in uw bureau komt... Hij komt toch in uw bureau?

-- Dat zal wel.

-- Wel, dan zegt u hem dat exact vier minuten na de start van de oefening de ingangspoort door de postcommandant zal gesloten worden. Gelijktijdig verwittigt u mij telefonisch van het tijdstip H en ik doe vanuit mijn bureau hierboven het nodige. Hij zal van de nauwkeurigheid van de uitvoering van ons dossier zó verbluft staan, grijnslachte Guido, dat we waarschijnlijk de oefening stante pede zullen mogen stoppen. Op die manier ziet hij onze fout niet en ik breng die fardes nadien asap in orde.

-- Dat is wel een beetje te optimistisch gezien, maar er staat niets anders op. Als dat lukt, Guido, moogt ge ons in de bar onderofficieren uitnodigen en ik betaal u dan allemaal twee pinten. Maar in de toekomst mag dat niet meer gebeuren, hé, anders word ik nog totaal blut!

 

's Anderendaags waren luitenant henry, de chefs Oswald en Omer en de bediende-dactylo al druk bezig, toen de korpscommandant binnen stapte met de provinciecommandant in zijn kielzog.

-- Kolonel, dit is de luitenant henry, mijn N3Mob. Luitenant, de provinciecommandant wil u iets mededelen, zei Robyns terwijl iedereen in geef acht was gaan staan.

-- Dag, luitenant. 't Is nu net zestien minuten over negen, begon de kolonel terwijl ze allebei naar hun polshorloge keken, start nu de oefening Handhaving Orde.

-- Oké, kolonel, antwoordde henry, die het order in zijn logboek noteerde.

-- Van hieruit heb ik een goed uitzicht op de verzamelplaats, knikte de kolonel, die aan het groot venster had plaatsgenomen.

-- Ja, met de paviljoenskoer recht vóór ons krijgen we een goed beeld van de vordering van de oefening, stelde Robyns voor, terwijl henry begon te telefoneren.