- 229 -

SENSATIE

HOOFDSTUK  XXVIII

SPANNING

&       LEUTE

"De mens is niet

belangrijk,

wel zijn ideeën."

<<<<< Zo zag henry vanuit zijn bureau elke dag de marinevlag hangen. <<<<<

Daar waar henry verscheen, ontstond er op de een of andere manier sensatie, spanning en leute. Nillens willens trok hij de aandacht. Immers, om anderen een pluimpje te geven, schoof hij hen altijd naar voren. Nooit zichzelf. Later zei hij meermaals: "Niet ik ben belangrijk, maar wel mijn schilderijen. De... Een mens is niet belangrijk, wel zijn ideeën. Enkel vriendschap en liefde doorboren deze boodschap."

DE  MAILBOOT  EN  DE  VLIEGER

-- Met henry.

-- Met Robyns. Kom eens naar mijn bureau.

-- Ik ben er direct, commandant, antwoordde de luitenant en nam terstond de trap.

-- Morgen is er geen enkele artillerieofficier, begon de korpscommandant, en ik zie maar één oplossing: dat gij meegaat naar Lombardsijde.

-- Mijn voorouders waren bij de artillerie, maar ik ken er omzeggens niets van. Ze vertelden me hun belevenissen, doch de technische details...

-- Dat geeft niet. De chef van de Sectie Artillerie gaat mee.

-- Chef Delathouwer? Ja, die is zeer bekwaam in zijn vak.

-- Ik heb ook vernomen dat gij zo nu en dan eens naar zijn lessen gaat kijken.

-- 't Is ongelooflijk, commandant. Dat bewegend platform met dat kanon erop is een formidabel snufje op het gebied van de mechaniek. 't Is verbazingwekkend hoe die leerlingen op die wiebelende verhoging er toch in slagen om het vliegtuig te raken, dat op het filmscherm vanuit een dicht wolkendek plots met een oorverdovend lawaai op hen afkomt.

-- Ja, henry, dat platform is iets enigs in Europa. Wij hebben dat zelf in elkaar gestoken. Het imiteert goed de beweging van een schip. Zelfs de Amerikanen komen er naar kijken. Zo, neem vlug contact met Delathouwer.

't Was zeer vroeg in de morgen en henry was in Blok O blijven slapen om tijdig op de verzameling te zijn. Gelukkig voor hem, want in de voorbije nacht had onverwachts een dik sneeuwtapijt de wegen bedekt. Op de witte vlakte van de paviljoenskoer zag hij hoe de donkere gedaantes van de manschappen, die naast de camions uit de wind stonden, bezig waren met stampvoeten en klapwieken.