- 268 -

-- O ja? Gij zult eerst uw functies in Nieuwpoort van uw voorganger overnemen. Over een week komt gij enkele dagen terug naar hier om uw opvolger op de hoogte te brengen van zijn taken. Is dat duidelijk?

-- Dat is duidelijk, commandant.

-- In Nieuwpoort heeft ZS1 een officier nodig met de ervaring van stafofficier zowel als van eenheidscommandant. Daarom heeft hij u uitgekozen. Gij woont in Gent?

-- Jawel, commandant.

-- BLOSO koopt binnen een paar maanden onze basis van Nieuwpoort op. Verhuizen naar Nieuwpoort heeft dus geen zin. 

-- Dat was ik toch niet van plan, commandant. Voor mijn zoontje. Nieuwpoort is voor mij wel de verste marinebasis. Maandelijks, heen en weer, zo'n vierduizend kilometer, maar ik trek wel mijn plan.

-- Maar als BLOSO blijft talmen... Ge weet toch, dat het forenzen na drie maanden volledig te uwen laste komt? Een serieuze uitgave...

-- Dan zal ik die kluif moeten doorbijten, commandant. 

-- Zo hoort het voor een militair. Veel succes. Vaarwel.

-- Ik licht direct de chefs van al mijn diensten in en begin meteen met mijn mutatie, salueerde henry.

's Anderendaags laadde hij met de hulp van enkele manschappen zijn persoonlijk gerief in zijn witte Fiat 128 en vertrok halsoverkop naar Nieuwpoort. Later keerde hij nog eens terug naar Brugge voor de overgave van zijn functies en de regeling van zijn afscheidsdrinks. Telkens hij hierbij een hartelijk dankwoord tot zijn ex-personeelsleden richtte, merkte hij dat ze hem met oprecht gemeende spijt zagen vertrekken. De kazerneringploeg overhandigde hem zelfs als afscheidsgeschenk een enig schilderspalet, door de eerste matroos chef-schrijnwerker gemaakt uit een overschotje van multiplex.

<<<<< henry’s schilderspalet, cadeau van zijn manschappen, en daarom gans zijn leven niet alleen altijd gebruikt maar ook warm gekoesterd. <<<<<

Luitenant henry, die eerder gewoon was om anderen te prijzen en zelf weinig loftuitingen te krijgen, had bij deze blijk van dankbaarheid en genegenheid moeite om de krop in zijn keel door te slikken. Dit schilderspalet zou henry voor de rest van zijn leven koesteren, want voor hem was het meer dan een dom gebruiksvoorwerp. Voor hem zat er een ziel in. De innige sympathie die hij in Brugge van zijn collega-officieren ontving en 't bewijs dat hij op handen werd gedragen door zijn personeel, verguldde de moeilijkheden die hij in Nieuwpoort met Klipmans zag aankomen. Want ondertussen had henry van verschillende kanten onbetamelijke dingen over Klipmans vernomen. Als die juist waren, gingen er tussen beide officieren zeker spanningen ontstaan. En vuurwerk tussen een korpscommandant en zijn voornaamste stafofficier, dé N1, die elkaars totaal tegengestelden waren, beloofde sensatie.

Sensatie? Of evenwicht? Dit evenwicht, dáár was het voor de ZS1 in dit geval om te doen!