|
- 358 - |
|||||
|
|
|||||
|
En wat was er mis met het tweede apart geval? Haha, mis zou ik niet durven zeggen. Die wilde me per se betalen. Ik weigerde. Voor een gigolo moest ze elders gaan, zei ik haar. Maar ze drong aan en beweerde dat ze 'hét' anders niet kon krijgen. Raar, hé. 'k Heb het dan maar aanvaard en kocht met dat geld een geschenk voor een andere minne, die dat goed kon gebruiken.
Hoelang bleef je zo gemiddeld bij een minnares? Gemiddeld? Dat kan ik niet juist zeggen. Soms duurde het lang, soms was het al na enkele weken voorbij. Alles hing eigenlijk van haar af. Van zodra ze me voor zichzelf volledig begon op te eisen, moest ik wel het zeegat uitvaren...
Nu heb je verteld over je minnaressen. Vierendertig! Ik weet dat je nooit pocht. Waarom nu dan wel? Hiermee wil ik hoegenaamd niet stoefen! 't Is gewoon de waarheid, zo is het nu eenmaal in mijn leven gegaan. Als men dit zou opnemen als gestoef, had ik dat allemaal liever niet verteld. Aangezien alles wat ik beleefd heb een invloed heeft op mijn schilderijen, vond ik het nodig om ook hier - enkel en alleen hier! - hierover te vertellen. Uiteindelijk is het de bedoeling dat het publiek via Express-O de waarheid kent over mijn leven én daardoor mijn schilderijen nog beter leert begrijpen. In mijn schilderijen breng ik immers ook mijn visie op de vrouwen en door die vierendertig heb ik eigenlijk de vrouwen in de finesses leren kennen.
|
|||||
|
|
|||||
