- 476 -
DEEL 7 henry  EN  PRINS  LAURENT Eigenlijk had henryEC weinig of geen waardering voor personen die in de maatschappij zomaar een functie of een positie toebedeeld kregen. Zomaar, zoals een zoon of een dochter die zonder de nodige kwaliteiten een hoge plaats in een bedrijf of een politieke partij of een ander systeem kreeg enkel en alleen omdat hij of zij het kind was van. Of zoals een baby die vanaf zijn eerste daglicht prins was en daardoor moest aangesproken worden met "Monseigneur" of "Zijne Koninklijke Hoogheid" of "Hare Koninklijke Hoogheid" en voor wie automatisch een hoge of zelfs de hoogste post in de maatschappij werd gereserveerd. Voor henry was het simpel: ieder persoon moest eerst hebben bewezen dat hij of zij de bekwaamheden voor een bepaalde job had, vooraleer hij die job met de eraan vastgespijkerde titel kon krijgen. Die bekwaamheden konden er alleen zijn door hard studeren, door veel te kennen en veel te kunnen. En dat gold zowel voor een loodgieter als voor een politieker, zowel voor een dokter als voor een prins. “Alleen op die manier kan men een degelijke maatschappij opbouwen.” “Favoritisme is uit den boze.” Zo dacht henry hierover. Misprijzend had henry bijvoorbeeld van andere officieren vernomen dat een prins in opleiding tijdens de examens apart werd gezet om zijn minder goede resultaten te maskeren. Welke prins? Het ging hem niet om de persoon maar om het systeem, dus gaf hij de naam niet vrij. Maar ondertussen kregen al die favorieten in het systeem naast hun titels erbovenop nog veel te veel geld ook. In zo'n gemoedsgesteldheid verkeerde henry toen hij kort vóór datum op de hoogte werd gesteld dat er in de Marinebasis van Zeebrugge een ceremonie moest voorbereid worden met alles erop en eraan. Wanneer? Op dinsdag 20 maart 1990. Waarom? Omdat dan de 'Vleugeluitreiking' aan luitenant-ter-zee Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Laurent van België ging plaatsgrijpen. Men had de prins namelijk in staat bevonden om te vliegen met een Alouette helikopter. Voor die gelegenheid maakte henry zelf een passende tekening met de bijhorende tekst in het Gulden Boek van de Marinebasis. Dit groot gastenboek legde hij in de wardroom en plaatste rechts ervan een retro pennenstaander met een gouden vulpen erin. Op 19 maart kwam prins Laurent eens poolshoogte nemen en de COM KTZ Jacobs leidde hem bij deze gelegenheid de wardroom binnen. Daar stond 1LZ henry te wachten en nadat hij en LTZ Laurent elkaar vriendelijk de hand hadden geschud, vroeg henry aan "Monseigneur" Laurent om zijn ouders van het hoog gastenboek op de hoogte te brengen. De prins beloofde dit te doen en de Zeemacht vermoedde daarna dan ook dat Prins Albert en Prinses Paola na de ceremonie het Gulden Boek gingen tekenen. Groot was dan ook de verrassing toen Koning Boudewijn zelf op 20 maart zijn handtekening erin zette. Volgens het protocol mocht in dat geval niemand anders meer zijn handtekening erbij plaatsen, aangezien de koning alle Belgen vertegenwoordigde. De COM kon zich verheugen in een uitermate geslaagde ceremonie.