- 481 -
Dat was het plan. Maar in werkelijkheid werd het een en al gruwel. In massa werden de intelligente dieren in de boerderijen hardhandig opgehaald. Vol vleeswonden werden ze nadien uit de laadruimtes gedreven, waarin al kadavers lagen door de verstikkende opeenhoping. Ze werden gestampt en geslagen om ze in de 'dodenwagen' te drijven. De varkens gilden het uit van de pijn en de schrik. Ze zagen hun voorgangers neerstorten en in de vleesmolen verdwijnen. Velen leefden nog na de elektrische schok en werden levend fijngemalen! Commandant henry las dat in een krantenartikel: 'Varkens sterven verschrikkelijke dood'. Hij bleef perplex in zijn zetel zitten. Met moeite kon hij zijn tranen bedwingen. Waar bleef toch het respect van de mens voor het onschuldig leven? In het dagblad stond ook dat de aanvraag van de dierenbescherming om de ruiming te mogen inspecteren, was geweigerd. En er stond ook dat getuigen verklaarden: " Wat wij daar zagen is niet geschikt voor mensen die een dier als levend wezen beschouwen." Getuigen hielden er slapeloze nachten aan over. Sommige soldaten, die aan de slachting moesten deelnemen, geraakten in shocktoestand of liepen trauma's op. Ze kregen spreekverbod van hun oversten. Dat was de druppel die bij henry de emmer deed overlopen. Nu stond hij op het punt om te ontploffen. En juist op die dag kreeg de Zeemacht het bericht dat zij aan de beurt kwam om miliciens voor de klus te sturen. Eén van henry's matrozen stond op de lijst en henry riep hem bij zich. "Man," sprak henry tot hem, "gij hebt ook over dat schandaal gelezen. Ik ga u nu een bevel geven. Als gij morgen op zo'n slachting terechtkomt en het is daar nog altijd even gruwelijk, dan zult gij direct terugkeren naar de Marinebasis en gij zult u bij mij komen aanmelden. Ik herhaal: dit is een bevel. Geen enkel ander bevel zal en kan mijn bevel tenietdoen. Is dat goed begrepen?" De matroos knikte en zei dat hij het bevel goed begrepen had. "Wees gerust, man, gij kunt op mij rekenen. Ik zal in dat geval wel voor de nodige commotie zorgen", voegde henry er nog aan toe. De Zeemacht heeft nooit die matrozen moeten sturen. De tamtam ging vlug en de regering was teruggedeinsd voor de drastische houding van commandant henry. Maar daarmee was het nog niet gedaan. De emoties die dit gebeuren bij henryEC had losgemaakt, moest hij kwijt kunnen. Dat deed hij uiteraard in een Expressieve. Het doek kreeg als titel: 'De Varkensmoord'. Door het uitbreken van de Golfoorlog kon henry dit doek pas een jaar later beëindigen. DE  VARKENSMOORD 15 augustus 1991 140 cm x 100 cm