- 518 -

-- Spijtig dat ge me dat toen niet verteld hebt. Daar zou hij niet goed van geweest zijn, siste henry.

-- Ik durfde niet, omdat ik niet graag thuis was. Sven was de enige door wie ik van mijn ouders weg kon geraken… Maar mijn rug, mijn borst en mijn armen stonden soms vol blauwe plekken.

-- Daar heb ik nooit iets van gemerkt.

-- Ik had altijd een bloes met lange mouwen aan, verklaarde Timi, zodat mijn ouders die blauwe plekken niet konden zien.

-- Het spijt me erg dat ik hem destijds verschillende keren met u naar mijn huis heb laten gaan.

-- Och, ik heb nog veel ergere dingen beleefd dan dat.

-- Misschien kunt ge me dat de volgende keer vertellen. Het is misschien verstandiger om nu naar uw ouders terug te keren. In Brugge kunnen we nog wat voedsel kopen voor u en voor hen om onze lange afwezigheid te rechtvaardigen, fluisterde henry terwijl hij naar zijn horloge wees.

-- Ja. En vergeet de biertjes voor mijn ouders niet… en de sigaretten, raadde Timi aan.

 

 

 

 

 

Het einde van hun gesprek was in decrescendo verlopen, want aan het dichtstbijzijnde tafeltje had na enkele minuten een dame plaatsgenomen, die haar uiterste best deed om niet te laten blijken dat ze zeer geďnteresseerd was in hun gesprek. Dat deed henry ertoe besluiten om voor de volgende keer een lovenswaardiger locatie voor hun gesprek uit te kiezen. Ergens waar Timi ongestoord haar opgekropte gevoelens kon uiten. Ergens waar de Fiorino onzichtbaar voor de bewoners uit de Predikherenrei kon worden geparkeerd. Ergens waar Timi als een mogelijk toekomstige officiersdame kon worden ontvangen. Daarvoor was, zo vond henry althans, Hotel La Sapiničre op de baan van Brugge naar Eeklo op twaalf kilometer van de Predikherenrei het geschiktst. Niet te ver en niet te dicht.

 

 

 

De week nadien was ook Timi blij toen ze hoorde dat henry een geschiktere plek had gevonden voor haar lugubere verhalen. Maar vooraleer ernaartoe te rijden, deden ze de boodschappen: voedsel, bier, sigaretten en medicamenten. Timi maakte hij gelukkig met mooie klederen en gouden oorringen die ze nog nooit had gekregen. Ook kocht hij voor haar lekker, voedzaam eten, want ze vertelde hem dat ze amper zesendertig kilo woog.

-- Hoe komt dat? vroeg henry tussen het winkelen door. Ik verschiet er zelfs van, want dat is aan u niet zo direct te zien.