|
|
|
Naam: SVEN
Henry
Begraven op:
1/12/93
Plein: E Rij: 38
graf: 3
Inschrijvingsnummer:
9212
Hoewel henry de begrafenis volledig
betaalde, trachtte de onbetrouwbare begrafenisondernemer dit bewijskaartje
van de begraafplaats achter te houden om het aan MM te bezorgen, maar henry
was bij de pinken en eiste het op.
|
|
Nog nooit had
henry’s notaris het in zijn carrière meegemaakt dat een grootmoeder, in dit
geval MM, erfgenaam werd van haar eigen kleinzoon, in dit geval Sven. Haar
betrachting om henry uit zijn huis te krijgen, mislukte, maar ze verkreeg
wel een deel van Svens nalatenschap, dat eigenlijk geld was dat hij
destijds van zijn vader had gekregen. En henry… hij kreeg door de dood van
zijn zoon een deel van zijn eigen geld terug.
|
|
|
Marraine
222.37.92.
-
Ik kan ’t
leven niet
meer aan !
-
Dank voor
alles.
-
Ik ga naar
Ma !
Het telefoonnummer van MM was 222.37.92.
Men mag aannemen dat Sven dit afscheidsbriefje enkele minuten vóór zijn
zelfmoord schreef. Daarin bedankte hij enkel MM, zijn marraine…
|
|
Na de
begrafenis hebben sommigen van de meute het nog tegen henry trachten op te
nemen, maar die reageerde fel en strafte een voor een af. Eén van hen was
de pastoor, die zijn hachje wilde redden door te denken dat zijn bisschop –
de destijds regelmatig door henry geholpen voormalige katholieke
hoofdaalmoezenier van het leger – zich meer bekommerde om het slinkend
aantal pastoors dan om de kwaliteit van zijn zielzorgers, maar
die parochiepreker kende henry dan nog niet…
|
|
|
