|
- 625 - |
||||||
|
|
||||||
|
Ondertussen was
henry ook in de kunstwereld niet stil blijven zitten. Van zijn volgelingen
had hij vernomen dat er in Aalst onder leiding van een klein, mollig vrouwtje
een kunstgroep was ontstaan, die zich de ‘Free Artists’ noemde. Een
betiteling die er met de bijkomende reclames op wees, dat elke kunststroming
welkom was, dus ook de Expressieven. Maar de volgelingen van henry
vertrouwden het niet. Ze hadden al genoeg slechte ervaringen opgedaan met het
links wereldje vol Abstracten van Jan Hoet. Daarom spraken ze af dat henry er
eens poolshoogte zou gaan nemen. Deze volgde daarom met Timi bij de Free
Artists enkele vergaderingen, die gezellig verliepen, en dus schreef hij zich
uiteindelijk in voor een driedaagse expositie in oktober 1995. In totaal waren
er voor die expositie iets meer dan twintig inschrijvingen. Met uitzondering
van henry waren het allemaal Abstracte en Popart kunstenaars. Alles scheen
opperbest te zullen verlopen, maar toen gebeurde het: van zodra henry zijn
inschrijvingsgeld had betaald, verdween de gezellige sfeer en transformeerde
het klein, mollig vrouwtje in een tirannieke duivelin, die samen met de
andere kunstenaars de schilderijen van henry uit de expositie trachtte te
verwijderen, wat natuurlijk niet lukte. Meer nog: tijdens de openingsrede
prees de vrouwelijke burgemeester zelfs henry volop omdat hij ‘zoveel
expressie en emotie’ in zijn werken had gelegd, wat uiteraard resulteerde in
jaloezie en nog meer haat tegenover henry vanwege de andere kunstenaars. Bezoekers
van deze en ook van andere kunsttentoonstellingen hadden er in die
dagen geen flauw vermoeden van hoe dictatoriaal en dominant
de links gezinde kunstwereld van Jan Hoet in België was.
|
||||||
|
|
||||||
