- 702 -

 

 

 

 

 

 

 

Ja, waarvoor? Dat vroeg henry zich ook af. Wat deden die gastjes met al dat geld? En toen maakte henry zich kwaad, want de klachten bereikten ook zijn oren.

 

Uit die klachten kon worden opgemaakt dat met al dat geld eigendommen werden afgepakt. De slachtoffers bleven met hun gezinnen verarmd en verweesd achter en hun lievelingsdieren waren in vele gevallen richting slachterij ten dode opgeschreven. Enkele jaren voordien had henry het zelf aan den lijve ondervonden in de neocommunistische stad Gent toen ze daar de weiden van de eigenaars afpakten.

 

Maar ondertussen was het dus met die ‘Groenen’ nog erger geworden en hadden de neocommunisten nog meer trucjes uitgevonden. Of wat moest men zich voorstellen bij wat de slachtoffers vertelden?

 

“Deze boerderij is al vier generaties van mijn familie. Wij werken hier hard, dag en nacht. Kijk, mijn zoon, de vijfde generatie staat ook al paraat. En wat is er nu gebeurd? ‘Zij’ hebben een stuk grond hiertegen opgekocht en tot natuurgebied uitgeroepen. Hierdoor kunnen ‘zij’ nu onze boerderij afpakken omdat die als ‘ongezond gebied’ te dicht bij hun natuurgebied ligt!”

Als militair officier merkte henryEC hierbij het verschil tussen ‘afpakken’ bij de communisten en ‘afpakken’ bij de neocommunisten. Bij de communisten gebeurt het keihard en de eigenaar krijgt er niks voor terug. Bij de neocommunisten gebeurt het sluwweg en de eigenaar krijgt er ongelooflijk te weinig voor terug.

 

“Toen ik nog klein was, zag ik op tv hoe in China de straten vol fietsers waren. Geen enkele auto. Mijn ouders lachten zich zot. Nu, een halve eeuw later, rijden er ginds veel auto’s en mogen wij hier per auto onze stad niet meer in. En overal parkeergeld! Gevolg: winkels failliet in ’t centrum, winkelbediendes zonder werk, vrouwen bang in de ondergrondse parkings, fietsers gedragen zich als vrijbuiters, rijden door de rode lichten, rijden links en met twee naast elkaar. En dan maar schreien dat er zoveel verongelukken… “

 

En zo maakten de Groenen en bij uitbreiding de neocommunisten zich overal baas over, zowel over de ‘plaats’ als over de ‘tijd’: inderdaad, zowel in het binnen- als in het buitenland en ook over alles wat in het verleden was gebeurd. Want als zij zich ook maar door de minste gebeurtenis in het binnen- of buitenland bedreigd voelden in hun gedachtegang of in hun gemakkelijk verworven politieke postjes, dan merkte henryEC altijd hun zelfde venijnige reactie, trucjes en censuur op. Zo verboden ze de heruitzending op tv van de komische serie FC De Kampioenen enkel en alleen omdat daarin jaren voordien werd gesproken over de neger Marcske met zijn blackface. En toen in Italië Berlusconi president werd, klaagden ze hem aan omdat hij daar de media had ingepikt… omdat die vroeger hun machtsmiddel was. En toen president Donald Trump voor zijn mededelingen de sociale media verkoos boven de partijdige media die ook in Amerika in handen waren van de neocommunisten – daar de ‘democraten’ genoemd – begonnen ze hem volop te hinderen in zijn werk door én hem én zijn echtgenote én zijn kinderen voor alles en nog wat te ambeteren en voor het gerecht te dagen. En eigenlijk was Hillary Clinton hiervan de aanstookster.