- H,m5,h5,2 -

 

G E N T

 

Gent werd gesticht ten tijde van de Romeinen op de samenvloeiing van Leie en Schelde, dus een echte waterstad. De naam Gent is Keltisch; Ganda betekent monding. Een goede ligging voor de handel: schepen konden reeds in de middeleeuwen aanleggen tot aan de Graslei en het Geraard Duivelsteen.

 

DE  GRASLEI

 

 

Bovendien werden er nog kanalen gegraven die Gent verbinden met de zee. Vanaf het einde van de 19e eeuw en in de 20e eeuw werden de wateren in Gent dicht gemaakt om vier redenen: om de pestepidemie uit te schakelen, om de geur van het stinkend water weg te krijgen, om meer parkeerruimte voor de auto's te verkrijgen, omdat de ondertussen groter geworden schepen toch niet meer tot aan de Graslei en het Geraard De Duivelsteen geraakten.
Het moderne Gent heeft een Ringvaart rondom Gent voor de binnenschepen en een moderne haven voor de zeeschepen. Bovendien ligt de 'fiere stede' nu op de kruising van de twee belangrijkste Europese autostrades E17 en E40.
In het begin van de 21e eeuw begonnen de Gentenaars de waterlopen te herstellen. Immers de 'schone stede' begon in te zien dat ze nog mooier was dan Brugge, 'het Venetië van het Noorden'. Daardoor begon Gent op het einde van de 20e eeuw meer belang te hechten aan het door haar tot dan toe verwaarloosd toerisme. Daarom werden de bovengrondse parkeerplaatsen en het autoverkeer verwijderd uit 'het Kuipke van Gent', de binnenstad. Ook werden de stinkende wateren gezuiverd door collectoren en de overwelvingen van de waterlopen opengebroken. Hierdoor konden de toeristen met rondvaartboten gemakkelijk de binnenstad bewonderen. Het was de bedoeling dat vanaf 2007 het eindresultaat te zien zou zijn: Gent, de tweede grootste stad van Vlaanderen, met een 'toeristische binnenstad' en een 'industriële randstad'. Hoewel vele gebouwen van de binnenstad getuigen zijn van een eeuwenoud verleden, zijn vele van de randstad voorbeelden van bepaalde bouwstijlen.
Gentenaars zijn plezante mensen die leven in een aangename stad waarin het aantal onpersoonlijke buildings tot een minimum is beperkt.

Maar in het begin van de 21e eeuw merkte henry een totale ommekeer. Hij zag hoe de gezellige sfeer van zijn stad stilaan verdween: ‘Groen’, een nieuwe neocommunistische partij, dreef haar macht te ver door in de toen al te erge neocommunistische stad. Door de ongehoorde, drastische en almaar verder doorgedreven maatregelen die ‘Groen’ nam tegen de automobilisten, verloren de winkeliers niet alleen hun klanten, maar kregen ze bovendien meer en meer problemen met hun bevoorrading. ‘Groen’ trachtte nog te beredderen, maar haar zotte maatregelen hadden al te veel kapot gemaakt. Winkels konden niet anders dan hun personeel afdanken en de deuren sluiten. Daardoor verdween de gezelligheid en levendigheid in en rondom ‘het Kuipke van Gent’. Ook henryEC bleef er weg.

i