|
De geallieerden
begonnen in de lucht de overhand te krijgen. Met de regelmaat van een klok
werden vanuit Engeland bombardementen boven het vasteland uitgevoerd. Edmond was in Duitsland getuige van de verwoestingen die
hierbij aangebracht werden.
De Duitsers hadden een alarmsysteem met sirenes georganiseerd. Van zodra een
golf vliegtuigen de kust naderde, begonnen de sirenes te loeien met op- en
neergaande klanken. Dit alarm plantte zich van de kust naar het binnenland
voort, overeenkomstig de richting die de vliegtuigen
namen. De bevolking vluchtte dan de kelders in. Als de vliegtuigen voorbij
waren of als het bombardement was afgelopen, loeiden de sirenes met een uitgerekte,
stijgende klank die als een klagende, dierlijke kreet over woningen en velden
weergalmde. Dan kwamen de mensen terug te voorschijn om de schade te
herstellen, de gewonden te verzorgen en de doden te begraven.
Telkens Edmond met verlof in Gent kwam, was hij
blij dat hij zijn gezin en zijn huis ongeschonden terug vond. Na alles wat
hij in Duitsland had meegemaakt, nam hij voor zijn vrouw en zoontje de
gepaste maatregelen. Hij bestudeerde het stadsplan en merkte dat er nabij
zijn huis een doelwit lag dat voor de geallieerden zeker het bombarderen
waard was. Op nog geen kilometer afstand lag een treinarsenaal. Daar werden
de treinstellen in elkaar gestoken. Op dat rangeerterrein stonden veel
treinwagons en locomotieven. Kortom een belangrijk depot, niet enkel voor de
burgers maar ook voor de Duitse militairen. Edmond
vond ook nog een paar andere interessante doelwitten voor de bommengooiers,
zoals de haven en het station.
|
|
|
|
|
|
|
Treinarsenaal en rangeerterrein nabij henry's ouderlijk huis.
-
Foto’s in 2004 -
|
In Duitsland had hij het vernietigend resultaat van de bommentapijten gezien.
Om een doelwit te treffen, legden de geallieerden de gehele omgeving plat.
Een goede schuilplaats moest dus zo ver mogelijk van elk mogelijk doelwit
liggen. Het Ledebergplein leek hem het best geschikt. Onder dit Kerkplein was
een enorme kelder gegraven, waarin vele mensen via twee grote ingangen
gemakkelijk gelijktijdig konden invluchten.
|
|
