|
- e07 - |
||
|
|
||
|
Er waren toen toch ook nog de politieke vluchtelingen? Juist. Ook met deze asielzoekers waren er toen nog geen complicaties. Maar omstreeks de overgang naar het derde millennium misbruikte een massa 'economische' vluchtelingen onze verdraagzame wetten om zich bij ons in te nestelen. In plaats van, zoals onze voorouders deden, in hun eigen land te strijden om hun situatie te verbeteren, kwamen ze profiteren van onze maatschappij, van de sociale voordelen waarvoor wij en ónze voorouders hadden gestreden. Vijftig jaar na het probleem met de koolmijnen veranderde zodoende de toestand volledig. Talloze allochtonen stroomden België binnen, liegend dat ze 'politieke' vluchtelingen waren. Om preciezer te zijn: 27.000 per jaar! België was met zijn 331 inwoners per vierkante kilometer reeds het dichtst bevolkte land van Europa. Nochtans kwamen er sinds 1990 elk jaar meer dan 60.000 en vanaf de regering Verhofstadt sinds 1999 zelfs meer dan 75.000 immigranten België binnen! Ik herhaal: elk jaar! Een kind beseft al dat dit enorme problemen zal meebrengen. Maar premier Verhofstadt dus niet. Hoewel het grootste deel van die allochtonen zich niet wilde aanpassen aan de taal en de cultuur van de autochtonen, liet hij ze maar binnenkomen. Er ontstonden daardoor enorme problemen op sociaal, economisch en cultureel gebied. Op 26 maart 1995 werd het Schengenakkoord van kracht, waardoor de grenscontroles tussen de lidstaten van de EU, de Europese Unie, weg vielen. Vanaf dan begon de grootschalige immigratie naar de westerse landen met hun sociale zekerheid, ziekenzorg en andere goede voorzieningen.
Maar die valse asielzoekers werden toch teruggestuurd? Dat dacht je. Het systeem van de neocommunisten lokte zelfs nog meer asielzoekers. En daar profiteerden gewetenloze mensensmokkelaars van. Alle asielzoekers die geen vluchtelingen waren in de zin van de Conventie van Genève van 1951, kregen in België een uitwijzingsbevel in hun handen. In feite een waardeloos vodje papier, want ze doken onder en verbleven vanaf dan onwettig in België. Volgens het OCIV, het Overlegcentrum voor de Integratie van Vluchtelingen, zowat vijfentachtig procent van de asielzoekers. De Federale Politie onderschepte elk jaar zo'n dertigduizend illegalen. Ze vermoedde dat er zich honderdduizenden mensen illegaal in België bevonden. Voor de politie om er moedeloos van te worden. Want de zelfde illegalen werden meer dan tien keer opgepakt en kregen van de politie telkens opnieuw zo'n vodje papier, waar telkens opnieuw op stond dat ze het grondgebied moesten verlaten. Voor elk vodje papier moesten de politiemensen vaak eerst urenlang wachten op een antwoord van de Dienst Vreemdelingenzaken uit Brussel.
Waar verstopten die illegalen zich dan? Bij immigranten van het zelfde herkomstland. Nemen we bijvoorbeeld de Turkse en Marokkaanse illegalen. Volgens de DVZ, de Dienst Vreemdelingenzaken, verbleven er op 5 september 2005 welgeteld 42.813 Turken en 81.116 Marokkanen op wettelijke wijze in België. Bij hen konden die illegalen terecht in afwachting dat ze een |
||
|
|
