- e17 -
maar zijn het blijkbaar vergeten. Ze weten zeer goed dat de minister van justitie Laurette Onkelinx is: een fanatieke Waalse! Achter haar bedrieglijke glimlach steekt een dominante vrouw. Bij benoemingen en bevorderingen van rechters speelt zij een belangrijke rol. Moet ik er nog een tekeningetje bij maken? Jij bedoelt dus dat de scheiding der drie machten in feite niet meer bestaat? Juist. Onkelinx is een deel van de uitvoerende macht, maar oefent vanuit haar functie druk uit op de rechterlijke macht. Daardoor is er geen democratie meer. De rechters zijn immers niet meer onafhankelijk als ze een vonnis vellen, waarin de Waalse belangen van Laurette in gevaar komen. Ze moeten met haar mening rekening houden. Hoe komt het dat zij haar macht meer misbruikt dan de vorige ministers van justitie? De drie voornaamste redenen zijn... Eén. Ze is een Waalse. Twee. Haar fanatiek karakter. Drie. Van Verhofstadt kreeg ze de sleutel: de CGKR. C G K R Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding? Juist. In een echte democratie worden díé partijen het sterkst die het best de belangen van de kiezers verdedigen. Aldus werd het VB de grootste partij in Vlaanderen, ja zelfs in België. De neocommunisten zagen dat hun zetels meer en meer verloren gingen ten voordele van het VB, ondanks hun cordon sanitaire en de boycot door de media. Ze hadden dus iets extra nodig om het VB te kelderen, iets dat onpartijdig leek, maar niet was. Daarom installeerde Verhofstadt het CGKR, dat rechtstreeks van hem af hing en bijna volledig gefinancierd werd met 4.350.000 euro hetzij 174 miljoen oude frankskes van de Nationale Loterij: gokgeld van vele Vlamingen gebruikt tegen Vlamingen. Hoe ging dat 'wapen' te werk? Doordat het CGKR in werkelijkheid streng de gezindheid en de meningen van de Vlamingen controleerde en hen voor het gerecht moest brengen als die mening niet met deze van de neocommunisten overeen kwam, werd het CGKR eigenlijk een echte grootinquisiteur. Zoals bij de bloedige inquisitie van Alva, de Spaanse 'IJzeren Hertog', tussen 1567 en 1572. Kortom, het CGKR was in feite een centrum ter bestrijding van de vrije meningsuiting. Een 'gedachtenpolitie'. Toen velen dat begonnen in te zien, kreeg de benaming CGKR bij het publiek een slechte bijklank… En wat gebeurt er dan in zo’n geval meestal? Juist, men verandert zo’n entiteit van naam. Plots heet ze: ‘Unia’ of ‘Myria’. En het publiek denkt dat CGKR niet meer bestaat. Maar toch wel: de acties blijven voortgaan onder een andere naam. Welk personeel kreeg het CGKR om die strijd aan te binden? Deze 'Gedapo' werd een vetbetaalde instantie. Het 'opperhoofd' werd eerst Leman en daarna Jozef de Witte. Goed gekozen, want zijn broer is Michaël de Witte, die in 1982 in België alles achterliet om in El Salvador in de rangen van de communistische guerrilla te vechten. Benevens een 'opperhoofd' is er veel personeel en een vaste advocaat. Op onze kosten.
	i