- H m17h45,3 -

 

 

Zijn slogans waren: "Eigen volk eerst" en "België barst". Het Vlaams Blok had dus duidelijk als punt nummer één in zijn programma: een Vlaamse onafhankelijke staat. Dillen had zich hiervoor losgerukt van de Volksunie ofte VU, omdat deze Vlaamse partij haar gedachtegoed verloochende door op 25 mei 1977 in te stemmen met het Egmontpact. Hierin waren immers onder andere drie punten opgenomen, die erg nadelig waren voor de Vlamingen: forse tegemoetkomingen inzake Brussel ten voordele van de Franstaligen, het inschrijvingsrecht in de rand rond Brussel waardoor terug Vlaams gebied en deze keer rondom Brussel ging verfransen, en de 'alarmbelprocedure' waardoor de Franstaligen elk Vlaams initiatief konden dwarsbomen. De in Brussel geboren Francis Van den Eynde, met wie henry vijftien jaar later goed bevriend raakte, vond eveneens dat de Vlamingen in België voortdurend werden benadeeld en sloot zich als 31-jarige meteen aan bij deze pas opgerichte onvervalste Vlaamse partij. Tien jaar later werd hij VB-gemeenteraadslid in Gent en in 1991 VB-volksvertegenwoordiger.

 

4 maart: Zaterdag. De eerste keer dat de Belgische beroepsmilitairen - en die waren met 20.000! - in burger te Brussel een optocht hielden om hun looneisen kracht bij te zetten.

 

16 maart: Door de woeste zee liep de olietanker Amoco Cadiz aan de grond op vijf kilometer van de kust van Bretagne. Het schip brak en 200.000 ton ruwe olie kwam in zee terecht, met een enorme milieuramp voor het Kanaal en de stranden tot gevolg. 

 

24 maart: Het stakingsrecht werd in België meer en meer misbruikt en henry schreef: "De arbeiders willen op den duur meer verdienen dan hooggekwalificeerde mensen, die de leiding hebben. Waarom zouden we dan nog studeren?"

 

11 oktober: De voortdurende onenigheid over het Egmontpact bracht de regering ten val.

 

22 oktober: Op tv zag henry de inhuldiging van Johannes Paulus II, die de kardinalen op 16 oktober tot paus hadden verkozen nadat zijn 65-jarige voorganger Johannes Paulus I na een uiterst kort pontificaat van slechts 33 dagen was overleden. Geruchten deden de ronde dat deze door zijn eigen curie werd vermoord wegens zijn vernieuwingsdrang: hierdoor zou de curie het niet eens zijn geweest met de keuze van de kardinalen. Grapjassen beweerden dat de volgende paus een Japanner zou zijn, omdat de Japanners in die tijd voor alles er altijd drie jaar garantie bij gaven, maar 't werd een Pool. Maar niets verbaasde henry nog als het over de katholieke kerk ging. Toen hij jaren geleden nog leerling van het Gents atheneum was, had professor Bauman in de protestantse lessen over dingen gepraat, die de katholieke kerk steeds betwistte of angstvallig verzweeg voor haar eigen gelovigen. Zoals over de paus, die in werkelijkheid een vrouw was en waardoor sindsdien alle kardinalen er zich tastbaar moesten van vergewissen, dat elke nieuw verkozen paus bij zijn "accepto" en vóór de witte rook wel degelijk een man was.