- H m21h63,3 -
23 februari: Wapenstilstand tussen Servië en Kroatië. 7 april: Volkerenmoorden aan de lopende band in de buik van Afrika: nadat de presidenten van Rwanda en Burundi de dag voordien met hun vliegtuig waren omgekomen door een raketaanval, begon de 25 jaar durende genocide in Zaïre ofte Congo. Eerst vermoordden de Hutu’s in drie maanden tijd 800.000 Tutsi’s die hen al jarenlang hadden onderdrukt. Hierbij brachten ze ook 10 Belgische paracommando’s om het leven, omdat volgens hen België medeplichtig was aan die onderdrukking en nu ook iets te maken had met die raketaanval. * Maar hoe waren die Belgische para’s op dat moment daar terechtgekomen? Bad time, bad place, zou de Engelsman zeggen, niet? Ja voor burgers. Maar militairen krijgen meestal opdrachten op bad time, bad place. De VN had ze namelijk samen met andere militairen als blauwhelmen ingezet om te bemiddelen en om te proberen een opborrelend conflict te doen stoppen. Zo werd de Belgische paraluitenant Thierry Lotin met 1 onderofficier en 8 korporaals erop uitgestuurd om de vrouwelijke minister Agathe tijdig te redden uit de klauwen van de Hutu’s. Raar, want normaal staat een luitenant aan het hoofd van een peloton, wat 3 secties van elk 11 militairen omvat met daarbij nog een stafsectie, dus ongeveer 40 man in totaal. Dat betekende dus dat luitenant Lotin deze keer te weinig manschappen meekreeg, zeker in zo’n gevaarlijke, chaotische toestand. De Hutu’s hadden wegversperringen aangelegd. Om hun missie te kunnen volbrengen, moesten Lotin en zijn mannen op vraag van de Hutu’s al hun wapens achterlaten. Nu is het zó, dat elke militair bij zijn inlijving in het leger voor eens en voor altijd als eerste bevel meekrijgt: “Hou altijd uw wapen bij u!” Luitenant Lotin ging dus zeker niet aan de vraag van de Hutu’s voldoen. Desondanks deed hij het toch: hij vroeg namelijk de mening van zijn overste hetgeen hij niet verplicht was om te doen, maar toch deed, misschien uit onwennigheid in het kader van de VN. En zijn overste zei hem dat hij dat dan maar moest doen! Voor de negers was het daarna natuurlijk maar een koud kunstje om de ongewapende paracommando’s te doden, zelfs al hadden die in hun laatste minuten nog een kalasjnikov van hun vijand kunnen afhandig maken. Hoewel die moordpartij dus mogelijk werd door minstens drie militaire blunders, was het de VN die hierbij de kolossaalst indenkbare blunder had begaan – de Verenigde Naties werden geleid door, jawel, politiekers! – omdat zij militairen van de vroegere kolonisator, zijnde België, als blauwhelmen had ingeschakeld voor deze conflictsituatie. * Daarna nam een leger van Tutsi’s wraak vanuit Rwanda, Burundi en Oeganda en vermoordde honderdduizenden Hutu’s. Ook deze keer allemaal gruweldaden: onschuldige burgers werden in hun woningen met salvo’s afgeslacht. Onthoofdingen, verkrachtingen, mensen met machetes opengereten, baby’s met hun hoofd tegen muren gesmakt. Dit gebeurde onder opeenvolgende presidenten: Mobutu, Laurent-Désiré Kabila, zijn zoon Joseph Kabila. In 2019 was het eindelijk Bravo Zulu met president Tshisekedi. 27 april: Nadat zijn partij, het ANC, had gewonnen tijdens de algemene verkiezingen, werd Nelson Mandela president van Zuid-Afrika. 6 mei: De Kanaaltunnel tussen Frankrijk en Engeland werd opengesteld.
	i