- N m11 h16,7 -

CALLEMEYN,

HARDVOCHTIG  EN  BEZOEKWAARDIG

In Callemeyn werden ook KRO's voor de militaire politie opgeleid. Zij sliepen in een ander gebouw en hadden niet eens die keiharde oefeningen die henry kreeg. Waarom zij dan in die hardvochtige kazerne verbleven, was voor henry een raadsel. Daar wilde hij het fijne van weten. "Kom maar eens mee naar mijn blok", zei een KRO-MP hem op een avond in de kantine. "Wij worden wel niet zoals uw peloton onderworpen aan gevaarlijke oefeningen, maar wij worden hier misschien nog strenger aangepakt dan u", verzekerde hij, terwijl ze over de erekoer liepen. "Stop!" riep hij en hield henry tegen, toen deze vanuit de gang ongegeneerd de kamer van de MP wilde binnenstappen. Vanuit de deuropening leek de kamer op het eerste gezicht volledig op henry's kamer: net en alles mooi geordend. Maar toen henry naar de vloer keek, viel hem het groot verschil op. In zijn kamer werd de vloer elke dag zó grondig geschrobd en droog gemaakt, dat men bij wijze van spreken van de vloer kon eten. Maar hier was meer gebeurd. Dat was geen vloer meer, dat was een spiegel! De MP's kochten met hun karige soldij producten waarmee ze de tegelvloer zodanig behandelden, dat hun oversten er zich konden in spiegelen. En wee de KRO-MP's als dit niet het geval was! "Bij slecht weer zijn uw bottines toch vuil. Wat doet ge dan als ge voor elke volgende les leerboeken of gerief uit uw kasten moet halen?" vroeg henry. "Wij doen vóór de kamerdeur altijd onze schoenen af en springen en kruipen op onze kousen van bed tot bed. En dat is nog niet al", antwoordde hij bitter. Het werd henry duidelijk: door zulke pesterijen werden de MP's nijdig op andere militairen, die ze later moesten bekeuren.

* * * * *

Het harde leven in Callemeyn was tot in het hof gekend. Koning Boudewijn achtte de kazerne dan ook een bezoek waard. Een ideale gelegenheid om een nieuwe gevechtstenue te testen en aan de vorst voor te stellen. De doeltreffende en van camouflagevlekken voorziene tenue, waar alle militairen zo fier op waren, zou vervangen worden door een vaalgroene. Reeds een paar uur vóór de aankomst van Boudewijn stonden de pelotons zodoende in 't vaalgroen opgesteld op de erekoer. Werkelijk veel te vroeg. 't Was zonnig, erg warm weer en de dikke, gesloten kleding liet geen druppeltje transpiratievocht door en zorgde al vlug voor benauwdheid. In het peloton schuins naast henry waren drie negers uit Congo opgenomen. Met verbazing zag henry dat zij het eerst van allemaal misselijk werden. Hun donkerbruine huidskleur veranderde in grijs en dan in vuilgrijs. Daarna begonnen ze stilaan te wiegelen en zakten plots de een na de andere ineen. Enkele verplegers kwamen ze direct ophalen. Hier en daar zag henry militairen neerstuiken.