|
Het was
kenmerkend voor henry dat hij steeds recht op zijn doel af ging. Wat
overbodig was, liet hij vallen. Wat nodig was, deed hij. Steeds beredeneerd en
in overeenstemming met zijn geweten.
In de laatste jaren van het atheneum bleef de turnleraar steeds op zijn bank
zitten, maar eiste dat de leerlingen allerlei riskante oefeningen uitvoerden.
Zinloos en gevaarlijk voor mijn studies, dacht henry, die buiten de school al
genoeg beweging had; hij bekwam van zijn dokter dat
hij van lichamelijke opvoeding werd vrijgesteld. Tijdens de turnles kon hij
zich dan in de vrije studie verdiepen in belangrijkere leerstof.
Op een dag wilde hij het "brevet van hoogwater" bij de zeescouts behalen, omdat hij die kennis later misschien
nodig zou hebben. De testen moesten afgelegd worden op de Schelde dichtbij de
Noordzee. 't Was precies alsof hij en de andere
deelnemers in volle zee waren. Rondom hen alleen maar water, water tot aan de
horizon. En toen brak een onvoorzien hevige storm
los. Alle zeilen werden gereefd. Ze trotseerden de regen, de wind en het
woeste water. Toen de dikke masten af knakten, begonnen ze te roeien. Hun
roeispanen schepten in de hoge golven meer lucht dan water. Dát vond henry
avontuurlijk en leerrijk. En hij behaalde zijn brevet.
In 1959 volgde hij om de zelfde reden bij de Socialistische Vrouwenvereniging
een opleiding voor monitor in Gent, Bredene en Anthée.
Maar al vlug kwam hij in botsing met de enggeestige directie. De S.V.V. zag
hem niet meer.
Vóór 1959 nam hij deel aan vele scoutsactiviteiten: kampementen, marsen,
roeien, zeilen, onderhoud van de boten...
In het familiealbum vonden we hiervan enkele foto's terug.
Ook verzamelde hij toen om zich heen verscheidene jongere scouts die
pedofielen wilden aanklagen. Deze problematiek stond toen nog niet voorop.
Zijn actie begon toevallig en groeide uit tot een succes.
Op zekere dag was een junior zijn beklag bij henry komen doen, omdat hij
tijdens een film in de cinema Vooruit door een man werd betast. De volgende
dag nam henry contact met de Zedelijke Opsporingsbrigade van Gent. De
commissaris was blij met de informatie en henry startte met zijn groep. De
jongens moesten eigenlijk niet veel meer doen dan wat ze normaal deden: naar
een film gaan kijken.
|
|
