- N m9 h14,15 -

GEBUURTE  VAN  MADAM  MOEILIJK

Eigenlijk kwam henry niet graag naar de Vlierstraat. Maar hij kon niet anders omdat zijn meisje er woonde. De bewoners waren meestal dom en vulgair. Eén van hen was Lompmans, een goede vriend van Madam Moeilijk.

<<<<< Vlierstraat (Foto 2006) 5^e huis links: witte huurwoning van Madam Moeilijk. <<<<<

>>>>> De huurwoning van Madam Moeilijk (Foto genomen in 2006) >>>>>

Op een dag was er een ‘zeer gewichtig probleem’: op de slaapkamer van Lompmans-jo, het zoontje van Lompmans, moest er een

elektrische leiding met bijhorende lamp geïnstalleerd worden.

"Maar dat is geen probleem," verzekerde Madam Moeilijk hem, "henry zal dat wel kunnen." En, ja, henry kon dat, want hij had reeds als veertienjarig manneke een theorieles van fysica in de praktijk omgezet door een nachtlamp te installeren op zijn mansardekamer. En, ja, henry was bereid om dat licht bij Lompmans te installeren, omdat hij toen nog dacht dat Lompmans een goed mens was. En, ja, hij deed het omdat hij wegens Monique niet anders kon dan Madam Moeilijk ter wille te zijn.

Op een afgesproken dag belde henry dus bij Lompmans aan. De echtgenote bracht hem naar boven en toonde wat verlangd werd. Nadat henry alles had uitgemeten en het nodige gerief had gehaald, begon hij met de klus.

Lompmans-jo zat te spelen nabij het venster terwijl henry aan de overkant op een ladder de elektrische draden aan de muur vast maakte. Plots knalde een voorwerp tegen de muur, vlakbij henry's rechteroor. Toen henry er naar keek, was het speelgoedautootje op de grond nog aan het rondtollen.