- 100 -

 rupsvoertuigen waren eigenlijk even erbarmelijk als de verplaatsingen te voet. Door het hobbelig terrein vol putten werden de militairen in de voertuigen voortdurend op en neer gekatapulteerd. Hierdoor stootten ze als jojootjes onafgebroken eerst met het hoofd tegen het metalen plafond, wat niet zo erg was omdat ze een helm droegen, om vervolgens neer te ploffen op de harde bank, waarbij een veel lager liggend onfortuinlijk lichaamsdeel niet kon genieten van de zelfde beschutting...

 

WEINIG  RUSTPERIODEN

Ofschoon het voor hem een hard leven was, prees henry de goed geoliede organisatie van het leger. Hij begreep dat dit nodig was: het was het enige 'bedrijf' dat in een mum van tijd in staat moest zijn om over te schakelen van een vredestoestand naar een oorlogssituatie, waarin het zijn 'werknemers' verplichtte hun leven te wagen voor hun volk. Reeds op het laagste vlak was de hiërarchie perfect: op elke kamer was een soldaat voor de ganse opleidingsperiode aangeduid als 'kameroudste', die volgens een rolbeurtsysteem dagelijks een 'kamerwacht' en 'hulpkamerwacht' verantwoordelijk stelde voor het onderhoud van de kamer; in het peloton was een soldaat voor de ganse opleidingsperiode aangesteld als 'pelotonsoudste', de verbindingsman tussen het peloton en de onderofficieren, die fungeerden als instructeurs, en de luitenant in functie van pelotonscommandant. Deze orde was het geheim dat zo'n hard en ruw leven doenbaar maakte, zolang er maar rechtvaardigheid heerste, wat in Callemeyn het geval was. Een verbleekte foto uit 1966 bewijst de goede verstandhouding en vriendschap die heerste tussen henry en zijn kamergenoten.

 

<<<<< 

6 van henry’s 7 kamergenoten in Arlon.

(De 7e nam de foto.)

Het rood pijltje duidt henry aan.

<<<<< 

 

Nochtans was er niet veel tijd om zulke foto's te nemen om de eenvoudige reden dat hun peloton weinig rustperiodes kreeg. Enkel 's avonds konden ze zich zo nu en dan in de CMC van hun karige soldij een biertje veroorloven tussen zeven uur en halftien, voor zover ze niet van piket waren of zich moesten voorbereiden op een aangekondigde nachtoefening of een pakje theorielessen moesten doorknabbelen. 

 

>>>>> 

Geweren gebundeld. 

Korte rustperiode vóór een aanvalsoefening.  

Rechts: henry, neergehurkt met bajonet,  

helm even af en zijn blauwe marinewerkpet op.  

>>>>>   

 

Het was zelfs het zien waard hoe henry en zijn beste vriend Roger Roesbeke na de zware oefeningen nog de moed hadden om in deze kantine nog te tafeltennissen en hoe de anderen met plezier begonnen te biljarten.