- 132 -

 

 

EEN  EIGEN  WONING

Op 16 maart 1967 bezocht henry voor de zoveelste keer zijn grootouders. Blondine was in een diepe slaap. Stilletjes keerde hij van haar terug naar de zitkamer. Terwijl zijn peter daar op gedempte toon verslag deed van haar gezondheidstoestand, hoorden ze plots een diep gerochel. Het klonk onheilspellend en Camille ging voor alle zekerheid eens achter het gordijn kijken.

-- Maatje... Maatje? hoorde henry hem zachtjes, maar angstig vragen.

-- Hmmm... Hmmm... Maar... Maar paatje toch... Waarom maakt ge mij wakker? Laat me toch eens slapen...

Camille kwam even later van tussen het gordijn gekropen en knikte geruststellend naar zijn kleinzoon.

-- Peet, ik ga maar. De stilte zal haar goed doen. Ik kom later nog wel eens terug.

Na het afscheid wandelde henry bezorgd naar zijn ouderlijke woonst en was zijn ouders nog maar pas aan het inlichten, toen Camille er vol schrik kwam aanbellen.

-- Ik geloof dat er met maatje iets gebeurd is, hakkelde hij. Ik hoordehenry's ouderlijke woonst in de Jozef Vervaenestraat met zijn ouders Clarisse en Edmond, die 53 jaar waren toen grootmoeder Blondine stierf. een lawaai... Ze lag half uit de zetel en bewoog niet meer.

De man was volledig van streek. 't Was zondag. De hulpdiensten stonden in die jaren nog niet op punt. Met veel moeite bereikte henry de huisdokter. Dokter Vanderschueren kon enkel nog de dood vaststellen.

 

Het is nodig dat we van dit gebeuren op de hoogte zijn: het had nogal wat impact op henry's leven. Net zoals de meeste Gentenaars woonden zijn vader en grootvader in een huurhuis. Dat vonden ze het beste. "Dat moet ge later ook doen. Dan bestaat er minder kans op geruzie tussen uw erfgenamen", hadden ze hem destijds verteld. Tantzet was echter de eerste in de familie die toch een eigen huis had gekocht. En tijdens de teraardebestelling van grootmoeder Blondine op het kerkhof van Gentbrugge besloot ook de vijfentwintigjarige henry zo vlug als mogelijk voor zijn gezin een woning te kopen.

 

DE  "GENERATIE MEI 68"

In tegenstelling tot wat henry gehoopt had, ging de discipline in het onderwijs bergaf. Door de tussenkomst van Amerika had Duitsland twee wereldoorlogen verloren, waarna de invloed van de USA in Europa enorm was geworden. Dat was wel positief op wetenschappelijk en technisch gebied, maar bijzonder negatief op pedagogisch gebied. De grotere koopkracht zorgde wel voor meer luxe in de gezinnen, die zich auto's, tv's en ijskasten konden aanschaffen, maar ze leidde ook tot verwende pubers, die overal hun zin wilden krijgen. Die pubers zouden later ouders worden die hun kinderen nog meer verwenden en sommigen zullen een paar decennia later politici worden, die veel onheil in Vlaanderen en andere Europese landen brachten! Zij zullen