- 143 -

Omdat op 1 augustus bleek dat hij nog steeds in opperste fysische conditie verkeerde, mocht hij direct een 'akte van dienstneming in het kader der aanvullingsofficieren' ondertekenen en gelijktijdig ontslag nemen uit het 'kader der reserveofficieren'. In de archieven vonden we een kaartje, naar henry opgestuurd door zijn vroegere bevelhebber Comdip op 11 september, waarin deze dolblij was dat ze terug gingen kunnen samenwerken; henry kreeg immers zijn vroegere job bij de zeemacht terug en ging vermoedelijk op 1 oktober alzo opnieuw verwelkomd worden als tweede commandant van de Divisie Eerste Opleiding, kortweg DEO of DIP. Kort nadien ontving henry inderdaad de officiële bevestiging, gedateerd op 20 september, vanwege de Generale Staf dat hij op 1 oktober 1968 in die functie werd heropgenomen.

Tijdens zijn periode als reserveofficier was henry op eigen aanvraag enkele keren ingescheept. Als jong officier had hij gedacht dat hij eerst een tijd ging kunnen varen. Maar de zeemacht verkoos hem, gezien zijn leraarsdiploma, in te schakelen in de opleiding van de matrozen.

AFREKENINGEN

Twee instanties hadden in de voorbije twintig maanden, voorzeker de donkerste periode uit henry's leven, zonder reden hem en zijn echtgenote fors willen benadelen. Zij hadden getracht zijn gezin erge schade toe te brengen. Steeds bespeurde henry in zijn leven dat zoiets nadelig en soms noodlottig af liep voor zijn tegenstanders. 't Liefste wat hij wilde, was alle levende wezens gelukkig maken. Dat lag in zijn aard. Maar als er waren die zich vijandig gedroegen tegen hem of tegen de zijnen, dan... Ja, dán merkte hij steeds dat de mysterieuze 'hogere hand' tegen hen wraak nam, ook als hijzelf de klus reeds geheel of gedeeltelijk had volbracht.

En bij die twee instanties was dat ook het geval.

EERSTE   AFREKENING

Daar was in de eerste plaats de werkgever van zijn echtgenote, een rijke, franskiljonse radioloog, die haar regelmatig kleineerde sinds ze door en ten voordele van MM bij hem tewerkgesteld was. Stilaan had henry ook ondervonden dat de snoodaard minachting had voor en wraak nam op Nederlandstaligen. Die waren volgens hem blijkbaar op de wereld gekomen enkel en alleen om uitgebuit te worden, zoals de negerkes destijds in Congo. Na de legerdienst had henry er bij Monique al op aangedrongen om haar werk op te zeggen. Behalve dat ze er regelmatig vernederd werd, was haar werk ongezond en haar inkomen voor het gezin overbodig. Ze wilde er echter blijven werken. Op zekere dag, toen ze zowat drie maanden zwanger was, knoopte henry een ernstig gesprek met haar aan.

-- Weet uw radioloogske al dat ge zwanger zijt? vroeg hij op een manier die zijn minachting voor de uitzuiger niet verborg.

-- Neen. 'k Heb het hem nog niet gezegd.