- 159 -

wijsmaken. 't Is hier vuil. En moet mijn kleinzoon hier slapen?! Awel, dat is schandalig, besloot ze terwijl het geroezemoes achter haar begon.

-- Ach zo, mevrouw, slaapt uw kleinzoon werkelijk in deze kamer? vroeg henry.

-- Bah ja. In dat bed.  Kijk, zijn naam staat op zijn kast.

-- Ge kunt gelijk hebben, mevrouw. Misschien kuist uw kleinzoon nog onvoldoende zijn kamer. Ik zal de onderofficieren van zijn peloton de opdracht geven om hem in de volgende weken speciaal in het oog te houden. Mevrouw, ik verzeker u dat hij in 't vervolg veel, héél veel zal verbeteren, concludeerde henry.

-- Die officier heeft gelijk. Ze had beter haar mond gehouden, hoorde henry mompelen vooraleer ze verder gingen.

>>>>> Dagbladartikel in 1971. De media merkten dat de Zeemacht de trend zette om de inlijving humaner te laten verlopen. Hierbij werd luitenant henry speciaal gehuldigd. (De media maakten wel een fout in zijn graad en naam.) >>>>>

BIJ  DE  COIFFEUR

Een werkrooster hing aan de deur van de kapperszaak en bepaalde de halve werkdag waarop de twee coiffeurs enkel ter beschikking stonden van de officieren. Allerlei opdrachten en oefeningen verhinderden regelmatig dat henry en andere officieren juist op die halve dag naar de haarkapper konden gaan. Op een dag, in 't begin van een nieuwe lichting, kwam henry dit 'salon' binnen, terwijl het vol matrozen zat van zijn divisie. Er was nog net een stoel vrij en henry nam plaats, terwijl hij zijn pijp stopte. Meestal staken de gegradueerden voor, doch henry wachtte steeds zijn beurt af. Dat vond hij rechtvaardig en zelfs leerrijk. Het 'salon' lag in de logementsblok en was eigenlijk een gewone, armzalige plaats met langs een lange, kale muur een tiental donkere, houten stoelen op rij. Rechts ervan de ingangsdeur, links een groot, oud venster en aan de overkant een muur, waaraan een even lange spiegel hing. Hierin konden twee klanten, gezeten op twee eenvoudige kappersstoelen, terzelfder tijd zichzelf bewonderen en al wie achter hen zat. Tussen de kappersstoelen en de spiegel waren er twee witte gootstenen in een lang, simpel werkblad, waarop een hele reeks parfumflesjes stonden. Degenen die hun beurt zaten af te wachten, waren eigenlijk bijna even vlug buiten als degenen die al aan de beurt waren. 'Coupe henry' werd immers volop toegepast en de hippies veranderden in deftige matrozen met ronde kopjes door slechts vier trekken met de tondeuses van de ijverige coiffeurs. De bedoening van deze twee eerste matrozen zat henry vanop zijn plaats goedkeurend te bekijken, terwijl hij genoot van de zachte Amphora-smaak. Aan de spiegel hing het tarief: 'Officieren vijf frank, Onderofficieren twee frank, Matrozen gratis'. Dat was goedkoop, want in het burgerleven betaalde een mannelijke klant veertig frank.