- 165 -

 

 

Alles in het Nederlands?

Ik herinner me het niet meer. Nederlands, Frans of Engels, ik sprak ze in die tijd even vlot door elkaar. In dit verhaal speelt het geen rol. Ze kwam naast mij zitten en we begonnen wat te flikflooien. Na een tiental minuten vroeg ze terug wat we gingen drinken. "Zijt ge daar weer? Ik heb geen geld," lachte ik terwijl ik de schouders onschuldig op haalde, "blijf toch een beetje bij mij."

 

Maar je had toch geld?

Maar neen, enkel genoeg om mijn treinticket naar Gent te betalen. Dat 'bezoek' had ik immers niet gepland... Ze taxeerde me lachend en bleef naast me zitten. We 'babbelden' verder. Terug zowat tien minuten. Toen stond ze plots op en van de andere kant van het tafeltje vroeg ze: "Voor mij een piccolootje. En voor u?" - "Zijt ge daar weer met uwe drank? Ik heb u toch gezegd dat ik geen geld heb. Kom liever nog een beetje hier", praatte ik haar om, terwijl ik met de rechterhand enkele tikjes op de zetel gaf. Ik wist dat ik in dat wereldje van pooiers gevaarlijk blufpoker aan 't spelen was. Had ik geld of niet? Ze twijfelde, maar kwam toch terug en drukte zich zelfs nog vaster tegen mij aan. Maar vijf minuutjes later ging ze naar haar toog en vroeg met aandrang: "Champagne?" - "Maar hoe is dat mogelijk? Ik heb u toch al gezegd dat ik geen geld heb." Nu ging ze terug achter haar glasraam zitten. Ik keek naar mijn horloge. 't Was bijna tijd om naar het station te vertrekken. "Wilt ge weggaan, alstublieft", drong ze aan. "Waarom zou ik weggaan? Ik zit hier goed", legde ik haar uit. "Omdat er geen andere binnenkomt als gij hier zijt." - "Maar ik ben toch even goed als een andere." Met zo'n scherpe opmerking van mij kon ze niet meer lachen. Ze stond met een ruk recht, ging naar haar toog en begon te telefoneren. Dat was zeker niet naar de politie, maar wel naar haar pooier en zijn vriendjes. Ik maakte me klaar en vertrok. Buiten keek ik vlug naar links en rechts. Van waar gingen haar 'mannekes' komen? Uit welke deur, uit welk bordeel? Ik draaide op goed geluk af naar bakboord, richting zijstraat. En let op, haha, ik heb mijn trein niet gemist!

 

Maar wat denk jezelf nu over dit 'bezoek' ?

Niets voor mij. 'k Heb die onderwereld eens willen uitdagen, maar nadien bleef er bij mij een leeg gevoel vanbinnen. Ik raad niemand aan om mijn voorbeeld te volgen. Seks is leeg als die niet het gevolg is van innige liefde. Je bent maar gelukkig als je na de seks je partner kan blijven zien en beminnen. Als je wederzijds zonder dwang de gelegenheid hebt om mekaar blijvend te liefkozen.

 

Bordelen waren dus niets voor jou. Hoe heb je dan je probleem opgelost?

Welk probleem? Ik had helemaal geen probleem. Reeds als kind speelde ik alleen in de zandbak. Bij de scouts vond ik het fijn om bij anderen te zijn. Een vrouw of geen vrouw, 't maakte voor mij weinig uit. 't Was alleen spijtig: ik voelde me als een volleerde automechanieker die nooit een auto repareerde.