- 255 -

HOOFDSTUK  XXXIII

Eerste  Exposities

"...dat, ondanks

de afgeschermde maatregelen,                       

de beste prijzen werden uitgedeeld

aan de vriendjes."

De Rally Sint-Christophe te Deurle was een van 'n grote parking voorzien magnifiek kasteel, dat in de tweede helft van de twintigste eeuw dienst deed als hotel-taverne-restaurant. Gelegen aan het uiteinde van een langgerekte, grillige meander van de Leie, bood een gigantisch terras in openlucht en dito achter glas de klanten tijdens een gezellig praatje een betoverend panorama van groene stilte, waarin zo nu en dan een wit zeilbootje van achter de scherpe rivierbocht in de verte verscheen en na een kwartier laverend voorbij het terras gleed om, terug een kwartiertje later, in de verte achter enkele treurwilgen te verdwijnen. In het chic restaurant, dat via de stijlvolle entree en de fraaie, antieke receptie kon betreden worden, serveerden drie in smoking geklede eersteklas obers de rijke klanten. Elk menu bestond uit minstens vijf gangen en was samengesteld door een supermeesterkok, die René had kunnen overhalen om tegen een zeer hoog salaris de 'hongerigen' niet langer meer in Parijs maar wel in Deurle nabij Gent te komen spijzigen. Om deze keukenmeester uit te kiezen, had René - een familielid van henry - zelf de spijskaarten van de beste restaurants van de Franse hoofdstad uitgetest. Het was dan ook niet te verwonderen, dat leden van de koninklijke familie incognito en onverwachts zo nu en dan in de Sint-Christophe een rustig tafeltje kwamen opzoeken. Maar ook gefortuneerde luitjes kwamen er met hun poesmooie troeteldames met de bedoeling om de bloemetjes te doen ontluiken vanaf de late namiddag tot het morgenkrieken. René had in zijn hotel slechts acht maar dan ook zeer luxueuze kamers, die hij daarvoor ter beschikking stelde op de verdieping, die via een gemakkelijke, brede, houten slingertrap vanuit een salon naast de receptiekamer te bereiken was.

-- Ah, daar is mijn kozijn. Haha, uw pijp aan het stoppen? vroeg René terwijl hij het salon binnen wandelde. Mijn vrouw had me verwittigd: "henry is hier", zei ze. En hoe gaat het nog in de zeemacht?

-- Alles onder controle, René. Deze zetels... ze gelijken goed op die van onze wardroom. Ge zakt er in weg gelijk in een droom. Zo zacht en mals. Moeilijk om te vinden, zeker?

-- Ja, 'k heb goed moeten zoeken in de duurste meubelzaken. Zeg, zoudt ge ook niet eens uw schilderijen in mijn salon tentoonstellen? Elke maand laat ik hier een andere kunstschilder z'n werken exposeren. 'k Heb vernomen dat ge al prachtige werken maakt. Ze zullen in mijn salon passen. Weet ge, de schilderijen van uw broer hingen hier ook al.

-- 'k Weet het. Patrick is een goede kunstschilder. Hij gaf me in 't begin zelfs enkele belangrijke tips. Maar ikzelf heb nog niet tentoongesteld.